دانش‌آموزان در یک فضای “گونی” درس می‌خوانند اما از مدیرکل تقدیر می کنند/ اگر پرده دل گشودم آتش به پا می‌شود

عدل هاشمی‌پور در جمع نمازگزاران شهر قلعه‌رئیسی بعد از آنکه مهمترین خواسته‌های مردم را از زبان امام جمعه این شهر شنید، در صحبت‌هایی تند و قاطع به آن‌ها واکنش نشان داد.

نماینده مردم کهگیلویه بزرگ در مجلس شورای اسلامی در بخشی از مهم‌ترین صحبت‌هایش به محرومیت منطقه چاروسا و مشکلات آموزش و پرورش اشاره کرد و گفت: در مدتی که در کربلای معلی بودم از طریق سایت‌های خبری از موضوعی مطلع شدم که دلم را در کربلا خون کرد.

او که به مشکلات دانش‌آموزان دلی مهتاب، اشاره می‌کرد گفت: بعد از اطلاع از این موضوع، آن را پیگیری کردم و دیدم واقعا دانش‌آموزان در یک فضای “گونی” درس می‌خوانند و این زجرآور است.

هاشمی گفت که انتظار من از مسئولان آموزش و پرورش این بود که خودشان این مشکلات را گوشزد کنند و در یک فضای کاری به دور از حواشی و باند بازی و جناح‌ها به دنبال رفع آن‌ها باشیم ولی انگار برخی‌ مدیران از بیان مشکلات مردم به نماینده خجالت می‌کشند؛ بالاخره کاری از عهده من برمی‌آید کاری از عهده شما.

نماینده مردم شهرستان کهگیلویه در مجلس شورای اسلامی با انتقاد و ابراز تعجب از ناراحتی مدیران آموزش و پرورش از تذکر او، تصریح کرد: من زبان مردم هستم و باید درد آن‌ها را فریاد بکشم؛ ناراحتی ندارد ولی می‌بینیم برخی نه تنها برآشفته شدند بلکه بعد از آن به دنبال تقدیر و تشکر کردن از همدیگر هستند.

هاشمی این را هم گفت که مسئولان آموزش و پرورش به جای آنکه به فکر حل مشکل دانش‌آموزان دلی مهتاب و مشکلات مشابه باشند، فضا را طوری کردند که انگار نماینده مقصر بود یا نماینده دنبال این است که کسی از او تشکر کند؛ مگر شما از من خواستید که فلان جا مشکل دارد نه خیر آقایان کارها و تشکرها را باید در سایت خدا بنویسند.

بله من گفتم و دوباره می‌گویم که مدیری که مردم حوزه مسئولیتش زجر می‌کشند و دانش‌آموزانش در فضای گونی درس می‌خوانند نه تنها مدیر نیست بلکه باید خواب به چشمانش نرود.

چرا شما از کسانی تشکر نمی‌کنید که با جیب خود کانکس می‌خرند و مدرسه می‌سازند و حاضر نیستند کسی اسمی از آنها ببرد حالا ما از مدیر قدردانی می‌کنیم و لوح تقدیر می‌دهیم؟

من از آقای زارع‌پور، مدیرکل آموزش و پرورش قدردانی می‌کنم ولی آیا این فایده‌ای به حال مردم دارد.

او همچنین خطاب به مدیران آموزش و پرورش و دیگر مدیران گفت که بدانید من برای مبارزه با این چیزها آمدم پس نگذارید که من ناراحت شوم و حرف بزنم؛ بدانید من هنوز سینه باز نکردم و پرده دل با مردم نگشودم که اگر این کار را کنم آتش به پا می‌شود.