از” سر مار” تا «یوم الشک» سیاسیون و مردم گچساران

مشاورین ساسان دلاویز به او گفتند «سر مار» را نشانه بگیرد.
ساسان که در آخرین لحظه وارد عرصه انتخابات شده، سعی کرد نقیصه زمان از دست رفته را با سخنانش جبران نماید. سخنان او تا حدودی نامتعارف و غیرمعمول بود.
از این نظر که او ملاحظات اجتماعی غالب بر منطقه را نادیده گرفته و به نام پدر رقیب و تشابه آن با نام نیاکان خود اشاره کرد و صفات آن‌ دو را متفاوت برشمرد.
فارغ از نگاه های متفاوت اخلاقی به این‌ موضوع، حرکت دلاویز به لحاظ سیاسی قابل تفسیر است؛
دلاویز به درستی تلاش می کند ضعف مضیقه وقت را در کمپین خود جبران نماید.‌
او برای برقراری ارتباط با گستره صدهزار نفری رای دهندگان گچساران و باشت نیاز به طرح مسئله ای فراتر از یک سخنرانی معمولی بود و شاید نیازی به این سطح از مجادله نبود.
دلاویز اما جوان است و ۱۵ سال بیش از تاجگردون وقت برای عرض اندام خواهد داشت.
در غیاب حسینی ها او احتمالا خود را برای چند دهه رقابت با خانواده تاجگردون آماده می کند.
در واقع دلاویزها با زکاوت خلا بوجود آمده در جریان اصولگرائی را با جوانی، رزومه و دارابودن ابزار انتخاباتی پر می کنند.
آنها در واقع به رقابت سنتی تاجگردونها با جریان راست دیل و باوی پایان داده و کلیت رقابت را به باشت خواهند برد.
اما ساسان هنوز در جلب نظر پایگاه های سیاسی راست نو به رهبری سیدقدرت و راست سنتی که جعفری آن را مدیریت می کند با چالش های فراوانی مواجه است.
او با دشواری زیادی در ایجاد ارتباط موثر با دو پایگاه اجتماعی بویراحمد، قشقایی و اقلیت ها به دلیل کمبود وقت مواجه است.
تلاش دلاویز برای رفع برخی نقیصه ها موجب شد او در معرض برخی نقدهای اخلاقی قرار گرفته و به زیرپا گذاشتن برخی ملاحظات متهم شود ولی آیا او در روز سوم تائید صلاحیت، به خواسته هایش رسیده است؟
گرچه‌ او بخش اعظمی از پایگاه اجتماعی اش را گرد خود آورده ولی نشست گشینی های حامی تاجگردون بلافاصله پس از سخنان دلاویز حاوی این نکته است که او‌مخالفینی هم در گشین دارد و باید دید نشستی که آنها وعده داده اند می تواند آرای ساسان در باشت و گشین را تحت الشعاع قرار دهد با خیر؟
ساسان اما تا رسیدن به جایگاه های بعدی راه بسیار سخت نری خواهد داشت.
جعفری هنوز خود را دارای شانس می بیند. در باشت باوی انشقاق آرا بوجود آمده است. درست است که تاکنون تاجگردون در باشت حرف اول را زده ولی وضعیت محمدپور هم نسبتا خوب است و او‌ جلسات خوب و بعضاً عالی را برگزار کرده است. شریفی هم می تواند حرف برای گفتن داشته باشد و رای باشت را چند تکه نماید. در واقع جعفری بیشتر از دیگر کاندیداها با واقعیت روبروست. او به بررسی اوضاع پرداخته تا در لحظه خاص، بهترین تصمیم را بگیرد. او چندان از اوضاع راضی نیست.
بعید نیست او‌ به دیگر اصولگرایان بپیوندد اما او باید از گزینه های روی میز مطلع و سهم خود از قاچ کیک احتمالی قدرت مطلع شود.
اما نقش سیدقدرت ویژه است. او شانس این را دارد که از بیرون به قضایا بنگرد. سیدقدرت که احتمالا اعتبار سیاسی خانواده اش را در معرض خدشه جدی می بیند می داند که با وسواس ویژه ای باید گزینه ها را بررسی نماید.
علیرغم گرایش پایگاه سیاسی اش در میان اردوگاه جوانان راست به دلاویز، اما بسیاری از لیدرها و بزرگان جریان منتسب به سیدقدرت ابراز نظر خود را به موضعگیری چشم سبز باوی منوط کرده اند‌. تمجید همزمان تاجگردون از سیدناصر و دلاویز از سیدقدرت نشان از اهمیت خانواده حسینی در معادلات سیاسی فعلی منطقه دارد.
در قشقایی وضع پیچیده تر است. آنها خود یک کاندیدا دارند.
اوضاع برای آنها بدتر از ۹۴ و حتی ۹۸ است که ابرلیدرهای ترک به تاجگردون پیوسته بودند با این تفاوت که فولادی و هومان عسکری به قطب اصلی مخالف تاجگردون بدل شده بود و آقایی از این مزیت نسبی نیز بی بهره است.
بویراحمد هم بوضوح‌ دو شقه شده و گرچه ظاهراً زینل زاده برنامه جدی برای انتخابات ندارد یا حداقل اینگونه نشان می دهد، جعفری هم در دو هفته اخیر هیچ پستی نداشته و از تحرکات نسبتا خوب او در باشت، بویراحمد و حتی قشقایی خبری نمی رسد.
به نظر می رسد امروز دو نامزد باوی انتخابات را علنا آغاز کرده اند‌ و شور را به صحنه تزریق کرده اند. اما هنوز تجمعات شکل پررمق و کاملا رقابتی نگرفته ولی آگاهان سیاسی این هفته را بسیار مهم ارزیابی می کنند.
به نظر روزهای همراه با تردید در حال پایان گرفتن است.
تاجگردون با تائیدی دراماتیک، خوابهای طلائی اصولگرایان را به کابوس تبدیل کرد و با ظرافت در حال جمع آوری سبد آرا در همه پایگاههاست.
اینکه آیا او خواهد توانست آرای ۵۰ درصدی ۹۸ را تکرار نموده و برای مقابله با موضوعات احتمالی اندوخته ای قابل داشته باشد در روزهای آینده مشخص خواهد شد. اما آنچه‌‌ مسلم است هنگامی که رقبایش در خیابان سپه تهران مشغول بودند او در بیجان آباد و پادوک جلسه انتخاباتی برگزار می کرد.
او بخش اعظمی از مسیر بهارستان را طی کرده و با ده ها هزار نفر گفت و گوی رو‌در رو داشته و به پرزنت برنامه هایش پرداخته است. او در بازی زمان بیش از همه رقبایش جلوتر رفته است.
در انتخابات امسال، زمان و تا حدودی رسانه، جایگاه ویژه ای خواهد داشت اما نامزدها، در ۱۷ روز هم فرصت خیلی کارها را خواهند داشت.
«یوم الشک» سیاسیون و مردم گچساران این هفته تمام می شود و با ورود به هفته آخر مانده به هفته اصلی، رقیب اصلی تاجگردون یا رقبای او‌ مشخص خواهند شد.
آنچه تا کنون صحنه نشان می دهد تاجگردون رقابت آسانتری به نسبت باقی نامزدها خواهد داشت مگر اینکه اتفاق خاصی بیفتد.
آیا باید منتظر آن اتفاق باشیم؟