دیرگاهیست به نام اشتغال‌زایی و به کام طبیعت‌خواری شاهد اجرای پروژه‌هایی در استان هستیم که نه تنها آورده ای چندانی ندارند بلکه مخرب‌ترین آثار زیست محیطی را نیز به ارمغان می‌آورند.
سد تنگ‌سرخ یاسوج یکی از این پروژه‌هاست که در سال۹۰ بدون داشتن پیوست و ارزیابی زیست‌محیطی کلنگ‌زنی شد و تاکنون ۱۲درصد پیشرفت کاری داشته است.
موافقان صنعت منسوخِ سدسازی در توجیه این طرح، از اشتغال‌زایی برای استان و رفع تنش آب آشامیدنی شهر یاسوج می‌گویند اما این طیف نمی‌گویند که این برکاتِ ظاهری به چه قیمتی قرار است شامل حال این دیار شود.
آن‌ها هرگز نخواهند گفت که اجرایی کردن این طرح در ازای قربانی کردن باغ‌ها و کشاورزیِ شهرستان‌های بویراحمد و دنا و خشکاندن سرشاخه‌های رودخانه‌ی بشار است.و هرگز نخواهند گفت که اجرای این پروژه علاوه بر از بین بردن اکوسیستم منطقه، یکی از مهمترین منابع آبیِ حیات‌وحش پایین‌دست این سد یعنی از تنگ‌سرخ تا زیلایی را از بین خواهد برد.
آن‌ها از اشتغال می‌گویند اما کدام اشتغال!
طی گزارشات واصله به این پایگاه خبری، همان اشتغال‌زایی سطحی و ناپایداری که موافقان این طرح از آن دم می‌زنند نیز شامل حال مردم و کارگران بومی منطقه نشده و جهت بکارگیری یک کارگر ساده هم باید مسئول اجرایی شرکت مربوطه در شیراز مجوز صادر کند.
سرابی به نام اشتغال‌زایی که صرفاً نام رمزیست برای بستن دهان دلسوزانِ مردم و محیط‌زیستِ منطقه نسبت به پروژه‌هایی که کارشناسی اصولی و جامعی درباره‌ی آن‌ها صورت نگرفته است.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
Leave a Reply