آخرین اخبار

مارین بهشت گمشده جنوب

درفاصله کمتراز۱۹۸کیلومتری جنوب غربی یاسوج و۳۶کیلومتری گچساران، روستایی تاریخی به نام مارین چون نگینی درمیان کوه‌هاودرخت‌ها محصورشده وخانه های پلکانی اش ماسوله ای دیگر را تداعی می کند.

اشتراک گذاری
۲۵ آبان ۱۳۹۵
کد مطلب : 3207

2274959

این روستا با بافت زیبا و پیشینه تاریخی اش پای هر گردشگر و تاریخ شناسی  را به طبیعت زیبا و قلعه های متعدد باز می کند.

روستایی که از شرق و جنوب غرب و شمال به کوه های مختلف وصل می شود و این به معنای داشتن یک ویژگی بزرگ برای تبدیل شدن به نماد استقامت و قلعه ای برای دفاع است.

عبور راه سلطنتی شوش به تخت جمشید و بیشاپور تنها در فاصله ای کمتر از هفت هزار متر از این روستا خود گویای سرگذشت عجین شده مارین با تاریخ است.

موقعیت استراتژیک مارین تاریخ این روستا را با سه دوره هخامنشی، اشکانی و ساسانی پیوند داده و قلعه های متعدد این روستا خود گواه این پیوند و اهمیت است.

آنچه بیشتر از هرچیز روستا را به روستایی با مختصاتی خاص تبدیل کرده ساخت خانه هایی پلکانی است که در آن حیاط هر خانه سقف خانه ای دیگر است .

آب و هوای مارین در فصول بهار و پاییز ملایم و مطبوع، در تابستان نسبتاً گرم و در زمستان نیز سرد و خشک است.

روستای مارین یکی از روستاهای تاریخی ایران با طبیعتی شگفت انگیز و زیبا است که رودخانه شاه بهرام که از شمال شرقی روستا عبور می‌کند، سر سبزی و طراوت را برای مردمان روستا و باغات و دشتها و دامنه ها به همراه داشته است.

کوه خامی نیز به عنوان نماد استواری منطقه روستای مارین را در دل خود جای داده است.

در این روستا ساده زیستی و زندگی بر پایه طبیعت به چشم می خورد، زندگی ارگانیک را می توان در جای جای این روستا حس کرد، از بنه های مغز شده که سالیان درازیست به هنر مارینی ها مشهور است گرفته تا رب انارهایی که هر گردشگری را برای چشیدن طعم آن وسوسه می کند، همه و همه این را می رساند که  زندگی در مارین با کوه ودشت و طبیعت جریان دارد.

چشمه زار های متعددی در دل مارین بر روی مردمان این دیار جاری می شوند، که مزه و کیفیت محصولات باغات مارین را دو چندان می کند.

در این روستا در کنار هر کوچه باغی بوی نم خاک و طراوت آب در تلالو تابناک خورشید که از لابلای درختان سرک می کشد، تو را با نسیم و آب و آفتاب پیوند می دهد.

باغات لیموشیرین، لیموترش، بادام و انگور که درختانشان هر کدام در کنجی از روستا جا خوش کرده، هر بیننده ای را مسحور می کند.

پوشش گیاهی این منطقه را اکثرا کتیرا، گل گاوزبان و گل بنفشه تشکیل می دهد و گونه های جانوری موجود در این منطقه نیز با فرارسیدن شب و شکستن سکوت آن به راحتی قابل تشخیص است.

گرگ، گراز، روباه، قوچ، میش و خرگوش در میان چهار پایان بیشترین موجودیت در این منطقه را دارند.

واما آسمان لاجوردی در طول روز جولان گاه پرندگانیست که بال گسترانیده تا زیبایی های خلقت را به رخ همگان بکشند.

شاهین و کبک در میان پرندگان این منطقه بسیار دیده می شود.

مارین از روستاهای زیبای کهگیلویه و بویراحمد است که گردشگران و زائران فراوانی را برای زیارت آستانه امامزاده بی‌بی حمیده خاتون(ع) که در ضلع شرقی روستا قرار دارد، راهی روستا می کند.

نسب شریف این امامزاده بنا به شجره نامه‌ای به تاریخ تحریر ۱۳۲۰ (هـ. ق)، به امام موسی کاظم(ع) منتهی می‌شود نسبت این امامزاده بدینگونه در این شجره نامه آمده است: بی‌بی حمیده خاتون بنت احمد بن الحق بن عقیل بن عبدالله بن حسن بن امام بحق موسی کاظم(ع).

بنای ساختمان بقعه ای قدیمی، شش ضلعی مدور با گنبدی استوانه ای است که به احتمال گنبدخانه آن مربوط به بناهای عصر صفویه بوده است.

این بنا در سال ۱۳۶۴(هـ. ش) توسط اولاد درویش رضا با مشارکت مردم روستا تخریب و ساختمانی با دو باب اطاق بزرگ در آن احداث شد.

بنای مرقد این امامزاده نیز در وسط و دو زائرسرا نیز در دو طرف آن قرارگرفته است.

همه ساله بخصوص در فصل بهار گردشگران زیادی با هدف زیارت بی بی حمیده خاتون قدم در مسیر این روستا می گذارند.

آداب و سنن قدیمی روستا هنوزهم در خانواده ها جریان دارد و یکی از مهمترین مراسم ویژه این روستا، مراسم «کوسه گلین» است که در فصل زمستان و هنگام خشکسالی به منظور طلب باران برگزار می‌شود.

در این مراسم مردم روستا برای طلب باران و مغفرت دعا می کنند.

موسیقی محلی نیز در آداب و رسوم و جشنها ومراسم مختلف این روستا جایگاهی ویژه دارد و در کنار صدای کوک شده و همیشه به راه طبیعت، سرنا، دهل و نقاره یک سمفونی تاریخ ساز را رقم می زند.

پوشش زنان ومردان روستا نیز همچون بیشتر نقاط استان، پوشش محلی و سنتی است که ریشه در تاریخ مردمان این دیار دارد.

همچنین در این روستا زنان از هنرهای دستی بی بهره نبوده و صنایع دستی و بافته های پشمی، پیوند طبیعت و مردم را قوی تر از همیشه نمایان می کند.

هنر مردمان این روستا در گلها و نقش ونگار های جاجیم، گلیم، قالی و توبره متولد شده و جان می گیرد و چون تابلویی زیبا در تاریخ زندگی زنان روستا ثبت می شود.

بافندگان اغلب طرحها و الگوهای خود را از دل طبیعت گرفته و ترسیم می کنند.

اینجا در مارین غذاهای سنتی به مذاق مردم بیشتر خوش می آید و دوغ محلی، ماست، روغن محلی، کره، نان محلی، آش کارده، شیربرنج، آش دوغ و دیگر غذاهای محلی استان زینت بخش سفره های مردمان این دیار است.

گاهی اگر دلمان از غبارهای این روزها انباشته می شود، یکی از راه های زدودن آن، طی طریق تا روستا و گذران اوقاتی در آن است .

این مطلب بدون برچسب می باشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *