قبولی روحانی حاصل کدام دوقطبی بود؟

دو قطبی حاکم بر فضای کشور در دولتِ اصلاحات، دوقطبی” مردم-حاکمیت” بود، این دوقطبی آنچان قدرت مند بود که به عنوان نمونه بعد از محاکمه ی کرباسچی(شهردارِ وقتِ تهران) به جرمِ اختلاس و غارت بیت المال، مردم به عنوانِ یک قهرمان از او استقبال می کردند! این دوقطبی باعث ایستادن مردم در مقابل تمامی ارکانهای نظام شده بود.تا جایی که قوه ی قضاییه حتی وقتی به طورعلنی به محاکمه کرباسچی و دیگر محکومین می پرداخت، خودش محکوم می شد!

*از سالِ ٨۴ و روی کار آمدن احمدی نژاد، دو قطبی “مردم_حاکمیت” به دو قطبی”مردم ایران_غرب” تبدیل گشت.

دولت احمدی نژاد با سیاست هایی که داشت، موجبِ تسلط عِرقِ ایرانی بر جامعه ی ایرانیان شد، احمدی نژاد در جهتِ تشدیدِ این دوقطبی آنچنان جلو رفت که در هر دو طرفِ ایران و غرب صدای منتقدینش را در آورد، منتقدینش در ایران به مکتب ایرانی و پرداختنِ افراطی او به ایران تاختند و در غرب، به حملاتِ پیاپی او به هولوکاست و شورای امنیتِ سازمان ملل.

*احمدی نژاد در دورِ اول دولت اش، با ایجادِ این گفتمانِ جدید در سطح جهان و نفوذ در جوامعی که غرب به آن ها حساسیت داشت(آمریکای لاتین و خاورمیانه) غرب را به نقطه ای رساند، که تمامِ ظرفیت هایش را برای تغییرِ این دوقطبی به کار بیاندازد، دو قطبی ای که در سطح خاورمیانه باعثِ ایجادِ دومینوی عربی شد.

ولذا در سالِ ٨٨، اولین نسخه اش را برای از کار انداختنِ مکانیسمِ مردم سالاری دینی و در پی آن دوقطبی فوق صادر کرد.

از همان ابتدا روشن بود که به دلیلِ هژمونی حاکم بر ایران، رمزِ تقلب جواب نخواهد داد و لذا (همچون همیشه که غرب چندین نسخه برای یک کودتا دارد) نسخه ی دومِ خود را (که ریشه در کودتای ٨٨ داشت) بی سابقه ترین تحریم ها بود علیه ایران به کار گرفت.

هدف از ایجادِ فتنه ی ٨٨ از کار انداختن مکانیسمِ مردم سالاری در ایران بود، اما هدف از تحریم، تغییرِ زمینِ بازی جریاناتِ سیاسی در ایران از دوقطبی “مردم ایران_غرب” به دوقطبی “تحریم_رفعِ تحریم” بود.

با تغییر این زمینِ بازی، غرب از یک دشمن، به یک مولفه ی تاثیرگذار در سرنوشتِ ایرانیان تبدیل گشت و در سالِ ٩٢، حسن روحانی با نشستن در قطبِ رفعِ تحریم توانست رییس جمهور ایران شود.

*مشخص است که تحت هر شرایطی، تنها خروجی دوقطبی”تحریم_رفع تحریم” کسی خواهد بود که نگاهِ به خارج دارد. اما در دوقطبی “مردم ایران_غرب” فقط کسی موفق می شود که نگاهش به داخل باشد.

پیاده رو