اگر احمدی نژاد نیاید

همانطور که زیباکلام روزگاری گفته بود، احمدی نژاد در میان اقشار مختلف جامعه خصوصا محرومین رای دارد  و به همین خاطر هم، برخلافِ همیشه که در دو سالِ آخرِ ریاست جمهوری ها، در درون جامعه دوقطبی های انتخاباتی شکل می گرفت و مردم به سمتِ اشخاصِ جدید می رفتند در سالِ آخرِ دورِ اول روحانی این اتفاق افتاد، که البته فقط احمدی نژاد در این رخداد موثر نبود، بلکه خروجی دولت روحانی در تحققِ شعارهایش هم موثر بود و قسمت مهمی از ایجاد ِ این دوقطبی عملکرد خود دولت روحانی بوده است و البته قسمتی از جامعه هم به خاطر اعتراض به سیاست های دولت روحانی نامِ احمدی نژاد را می برند(که این قسمت هم در هر صورت در قطب مخالف روحانی جای می گیرند).

اگر بپذیریم که احمدی نژاد ذائقه ی رای سیال جامعه را تغییر داده آنگاه مساله ی مهم این می شود که آیا این ذائقه معطوف به شخص است یا عملکرد؟

اگر ذائقه ی جامعه (گفتمانِ مطلوبِ جامعه) معطوف به شخص بود، یقینا تمامی انقلاب ها بعد از وفات یا تغییرِ رهبر اولیه شان نابود می شدند، اما نه نهضتِ ضدِ آپارتاید بعد از ماندلا از بین رفت، نه نهضت ضد استعماری گاندی بعد از گاندی، نه جنبش های فلسطینی بعد از عرفات و نه انقلابِ کوبا بعد از کاسترو می ماند.

و البته مهم ترین نمونه اش، انقلابِ اسلامی ایران است که بعد از رحلت امام(ره) و رهبری مقام معظم رهبری ، به دلیل وفاداری رهبری به راه و خط امام(ره) و شعارهای اولیه ی انقلاب، انقلاب اسلامی با صلابت تر از گذشته ادامه یافت.

با این شرح، می توان به این نتیجه رسید که ذائقه ی قسمتی از جامعه ی ایرانی(که در هشت سال دولت احمدی نژاد شکل گرفت) متکی به احمدی نژاد نیست و به راحتی می تواند خودش را در شخصی دیگر و دولتی دیگر(که یادآورِ حرکتِ اولیه باشد) پیدا کرده و بازسازی کند.

اگر احمدی نژاد نیاید، فقط یک شخص نیامده است و گرنه از اول هم، انقلاب اسلامی متکی و معطوف به شخص احمدی نژاد نبود و احمدی نژاد صرفا به ماهیتی که از اول انقلاب وجود داشت و بعد از جنگ تلاش شد که به فراموشی سپرده شود، جانی دوباره داد و آن را مجددا عملیاتی کرد.

تا اینجا دوقطبی ای که باید در سالِ هفتم دولت روحانی شکل می گرفت در سالِ سوم این دولت شکل گرفته است و باید نشست و دید (که در صورت نیامدن احمدی نژاد) چه کسی می تواند در سالِ بعد ذائقه ی جامعه را تحریک کند و در قطب مقابل روحانی قرار بگیرد(و البته هر کسی بیاید شاید توانایی های احمدی نژاد را در دیپلماسی عمومی آنچنان که احمدی نژاد بود نداشته باشد اما این نکته مثبت را دارد که لازم نیست تخریب ها و سوالاتِ برجای مانده از هشت سال  دولت احمدی نژاد را پاسخ بدهد و از این بابت برای روحانی یک فاجعه رخ داده است!).

البته در آخر لازم است به این مهم اشاره شود که این تحلیل در خصوصِ عموم جامعه است و امکان دارد نزدیکان احمدی نژاد از این تغییر استقبال نکنند(و متکی به شخص باشند) که این یک اتفاقِ قابل درک است(و در هر حرکتی وجود دارد). بررسی عواقبِ پذیرفتن یا نپذیرفتن تغییر احمدی نژاد توسطِ نزدیکان اش(که اگر چه در صورت تطبیقِ ذائقه ی جامعه با یک شخص جدید، تاثیری در رای جامعه نخواهد گذاشت) مجالی دیگر می طلبد.

پیاده رو