امروز دو خبر را در رسانه ها مشاهده کردیم. یکی به روال گذشته، اطلاع رسانی برای افتتاح طرحی عمرانی در یکی از محلات قدیمی شهرستان و دیگری تجمع اعتراض آمیز کارگران سد چمشیر برای حقوق معوقه خود.
این دو خبر همزمان نمونه اخباری هستند که نشان از پارادوکسی در خدمت بی منت مدیران را به جامعه نشان می دهند.
این دو خبر نمونه اخباری هستند که همزمان و در یک روز همدیگر را نه تکذیب بلکه نفی می کنند.
اخباری که یکی از آنها اطلاعیه ایست برای افتتاح طرحی که نشان از هزینه میلیاردی در گوشه ای از محلات شهر را می دهد که تنها برتری آن همجواری با ملک نماینده شهرستان است. و دیگری تجمع اعتراض آمیز برخی از کارگران سد چمشیر که نزدیک به یکسال و بیشتر حقوق خود را دریافت نکرده اند.
اینجا اما سوالی که پیش می آید و هر ذهنی را درگیر خود می کند و اگر نکند باید به سلامت آن ذهن شک کرد، این است که چرا باید کارگری به خاطر خالی بودن سفره اش سر شرم روبروی خانواده خود فرود آورد، به آن دلیل که بودجه ای که حقش را باید از آن دریافت کند در محلی دیگر هزینه جشن و افتتاحیه می گردد؟
مردم شهرستان گچساران چرا امروز برادران شما در سد چمشیر در اوج مشکلات اقتصادی و گرانی حاصل از بی تدبیری برنامه ریزان اقتصادی، نزدیک به یکسال است که از دریافت حقوق خود محروم هستند و از آن سو جریان سرمایه دار در راس با اطلاعیه ای همراه با زرق و برق در تدارک تبلیغاتی هستند که ادعا می کنند با افتتاح یک پارک محله ای، شما را از شهروندی درجه دو که خود بوجود آورنده آن هستند، نجات دهند؟
برادران و خواهران ایمانی، قومی و همشهری بیانیه نوشتن و دم از عدالت برای مسئولین زدن، تلف کردن گرانبهاترین چیز یعنی وقت است! پس زمان آن است که شما به خود آیید تا تغییر دهنده سرنوشت خود و آن برادرانی که به خاطر خودخواهی ها اسیر جابه جایی بودجه ای شده اند که در جای دیگر هزینه میلیاردی می شود، باشیم.
به امید ظهور عدالت گستر گیتی
سید پویا کشاورز
دیدگاهتان را بنویسید