مسیر آب حیات -جوخانه یکی از قدیمی ترین ایل راه های تاریخ عشایر استان است که در سال ۱۳۴۲ بخاطر دسترسی به خط ۱ انتقال گاز جاده خاکی این مسیر نیز احداث شد .
در دهه های بعد و با ورود وسایل نقلیه به زندگی عشایر و نقش این وسایل در کوچ مردم از گرمسیر به سردسیر و بالعکس این جاده قربان گاه انسان های بی گناه زیادی بوده است .
شیب وحشتناک به همراه پیچ های تند این جاده بارها سبب تصادف و سقوط به اعماق دره ها و مرگ مسافران شده است .
یکی از معروفترین حوادث مربوط به این جاده به سال ۱۳۶۴ بر می گردد که یک کامیون در کنار چشمه آب حیات به دره سقوط کرد و ۱۳ نفر از یک خانواده جان باختند .
با وجود فشارها و شعارهای زیاد در نهایت این جاده در دهه ۹۰ بدون توجه به ابتدایی ترین اصول فنی و مهندسی آسفالت شد که این موضوع سبب زیر ترافیک رفتن این جاده و تلفات و حوادث بیشتر شد .
حالا بعد از ۵۶ سال از ساخت جاده و ۳۴ سال از آن حادثه مرگبار خانوادگی بار دیگر ۸ نفر از یک خانواده در این مسیر قربانی شدند تا با وجود همه شعارها و وعده های داده شده “اوحیات” همچنان قربان گاه مردم بی گناه باشد.
۱۳ قربانی در یک تصادف به تنهایی با تاریخ حوادث مرگبار بسیاری از جاده های بزرگ و پر قدمت کشورهای توسعه یافته برابری و حتی شاید فزونی می کند .گلبونگ
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاهتان را بنویسید