اصول‌گرایی و ژنرال‌های بی‌سرباز

ژنرال‌های جریانِ اصول‌گرایی گاهی آنچنان پَرت می‌زنند که آدمی حیران می‌شود.این ژنرال‌ها یا همچون سال ٧۶ قدرتِ بازی در زمین انتخابات را در دوپینگ‌های مذهبی و ساختاری می‌بینند، یا هم همچون سالِ ٨۴ در تزریقِ پول‌های میلیاردی. کلا چون تجربه‌ی پیروزی ندارند، هیچ تبحری در مساله مهندسی افکار عمومی و ایجاد دوقطبی های مثبت در چنته ندارند. نمی‌دانند ایجادِ فضای اجتماعی جز به همتِ جوانانِ پرشور و آگاه غیرممکن است، توانایی احمدی نژاد را در ایجاد دوقطبی در یک سال قبل از انتخابات نادیده می‌گیرند و نمی‌فهمند او چگونه این کار را کرد. ژنرال‌های جریان اصول‌گرا که در بهترین حالت قدرتِ جذبِ ۶ میلیون نفر را دارند، این روزها به دلیلِ ناآگاهی از رازِ قدرتِ اصلی احمدی‌نژاد که صدها هزارِ جوانِ پرشور در سراسر ایران است، بر حذفِ احمدی نژاد (که مصلحت نظام برای عبور از فتنه جدید دشمنان بود، نه عیبِ احمدی نژاد) پایکوبی می کنند. جریان اصول‌گرا مانند قبیله‌ای است که همه شان فقط رییس قبیله‌اند و هیچ کس نه می تواند و نه حاضر است که برای زمستان هیزم و آذوقه جمع کند. همانطور که در نصب پوسترهای انتخاباتِ مجلس گذشته در تهران از کارگرانِ افغان استفاده می‌کردند، در حالی که در جبهه رقیب (لیست امید) هزاران جوانِ پرشور تا صبح در خیابان ها اعلامیه و پوستر پخش می‌کرد. از این کمترین به شما ژنرال ها نصیحت، همین هفته و بعد از نامه ای که احمدی نژاد به رهبری خواهد نوشت، دسته جمعی بروید خانه احمدی نژاد، از او تشکر کنید و یکی از آن صندلی های اصلی ای که ژنرال های بازنشسته تان گرفته‌اند را بدهید به محمود، شاید توانستید دلِ سربازانِ تازه نفس و پر شور و هیجان احمدی نژاد را تا حدی بدست بیاورید. همان‌هایی که یک سال قبل از شروع انتخابات بدونِ هیچ رسانه ای این دوقطبی را ساختند. به جای متلک انداختن و شکلک درآوردن، کمی سرتان را از پنجره خانه های مجللتان در فرمانیه و زعفرانیه بیرون بیاورید تا بتوانید نسیم سردی که آمدنِ زمستان را هشدار می دهد بهتر حس کنید.