ابتدا جا دارد گذری بر اتفاقات کشور یوگسلاوی بزنیم که سازمان‌های مختلف جاسوسی انواع طرح‌های فروپاشی یوگسلاوی را از جمله حمایت از حرکت‌های تجزیه‌طلبانه قومی به خصوص بعد از مرگ “تیتو” دنبال کردند.

صرب‌ها و کروات‌ها با حمایت غربی ها مطمئن به ایجاد حکومت‌های ناسیونالیست قومی شدند و در جریان سال‌های ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۲ دوران سخت رخدادها، مسلمانان بوسنیایی به دنبال بقا در یوگسلاوی بودند، اما خشونت صرب‌ها که خود را مالک بی رقیب تاج و تخت تیتو می‌دانستند، موجب شد تا مسلمانان بوسنیایی نیز به سمت استقلال از یوگسلاوی پیش بروند.

تجزیه یوگسلاوی با خونریزی های زیاد و موفقیت غرب همراه بود‌. فروپاشی یوگسلاوی درسی بزرگ برای سایر کشورهاست. ناسیونالیسم قومی به فاشیسم می‌انجامد. برای همین است که حکومت‌ها باید برای تقویت هویت ملی، گروه‌های مختلف قومی را در ساختار حکومت شریک کنند و ایجاد شرایط نابرابری توسعه سیاسی و اقتصادی مناطق را مانع شوند.

باتوجه به رشد علم و سواد و فناوری در جامعه و نمود پیدا کردن فرهنگ زندگانی شهرنشینی شاهد هستیم که در مناطقی از تفکر قومی برای کسب منافع و به جان هم انداختن قبایل و مناطق استفاده می شود تا از آن بهره برداری سیاسی شود و این امر مخالف اصل فرهنگ شهر نشینی و مغایر با شعار توسعه است. چرا که توسعه ابعاد مختلفی همچون سیاست، فرهنگ، اقتصاد و امور اجتماعی دارد.

این که در حوزه تجهیزات رشد باشد اما فرهنگ در همان سبک قومی برای اهداف خاص سوق داده شود و ماندگار شود مغایر با اصل توسعه است،اماجناب تاجگردون این سیاست را از پل خیرآباد تا پل بریم استفاده کردید، اما در سطح ملی چرخش ها و بازیگری با کلمات در قالب نظرات کارشناسی و گاها ظاهرا حزبی تا کنون باعث شده که در ساختار اقتصادی کشور که فقط در یک مورد آن هم بودجه سالانه کشور اثبات شد که این روش بودجه ریزی سنتی رانت زا بوده و هست ،توانستید مانور دهید.

 آن روزی که روبان بنفش به دست و آن روزی که شعار می دادید اسحاق تورا دوست داریم و به روحانی اعتماد کن را به یاد بیاور که چگونه ابتدای دولت خود را در صف طرفداران پر و پا قرص روحانی و مجموعه اطرافش قرار دادید و از اواخر سال ۹۸ تغییر موضع هایی داشتید،چون می دانستید مجلس و دولت بعد از جناحی دیگر است.

در مطلب اخیرتان اقرار کردید که بودجه ۹۹ رانت خواران ذی نفع هستند،چند مورد را گوشزد کنم که این روند دیگر جوابگو نیست و در راه و روش خود صداقت پیشه کنید:

۱. ۶ یا ۷ سال بر مسند ریاست کمیسیون برنامه و بودجه بودید و لایحه بودجه سالانه دولت با همراهی و همکاری شما در مجلس مصوب شده است.

۲.  هر نوع تغییرات در جداول یا هر بندی از بودجه که چند نمونه آن شامل مازاد حامل های انرژی که در سخنان حاجی بابایی افشاگری شد، قیر تهاتری که از ۹۲ تا ۹۸ در لایحه بودجه به میزان ۴ میلیون تن، بند مربوط ۵ هزارمیلیارد تومان برای دبیرخانه شورای انقلاب فرهنگی و چندین و چند مورد دیگر از ناحیه دولت و کمیسیون بودجه مورد مدیریتتان تصویب شد.

۳. استفاده از کلمه غیرمستمر در بودجه ۹۹ به نفع نجومی بگیران در زمان ریاست شما بر کمیسیون بودجه انجام شد.

۴. طی این ۸ سال چرا این نقدها به روند بودجه و اینکه بودجه ذینفعانی دارد و جلوگیری و افشای استقراض های بی دلیل دولت از بانک ها را در مجلس انجام ندادید؟.

همان روزها را به خاطر بیاورید که عنوان می داشتید با روحانی به جهنم می رویم و با رئیسی به بهشت هم نخواهیم رفت،الان این شرایط معیشتی و اسفبار حاصل عملکرد شما و امثال شما و دولت مورد حمایت تان بوده است.

این حرکات و صحبت های به اصطلاح کارشناسی در حوزه بودجه در پایان دولت،همان نوش دارو پس از مرگ سهراب است که بیشتر تغییر گرایش در پایان دولت ها و چسباندن خود به دیگر گروه ها برای ماندن در قدرت و منافع شخصی را نشان می دهد یا به نوعی فرار به جلو.