با سابقه تفرقه افکنی نمی توان خیر خواه بود/با شعارمی خواستند گچساران را تبدیل به بهشت کنند/حال که نتوانستند فرا فکنی می کنند/مردم نقشه آنان را نقش بر آب خواهند کرد

ناصر کیانی

این روزها موضوع تغییر نام استان، به مهمترین خبر استان تبدیل شده است و صرفنظر از خوب یا بد بودن تغییر در نام استان و ضرورت یا عدم ضرورت آن، نکاتی در این زمینه ارائه می گردد:
١- موافقین تغییر نام معتقدند سنگینی و ثقلت عبارت کهگیلویه و بویراحمد موجب شده تا به سمت ایده تغییر نام علاقمند شوند. اما از سوی مقابل مخالفین تغییر نام، دلیل فوق را تا این اندازه مهم تلقی نمی کنند.
٢- موافقین عدم جامعیت و شمولیت نام «ک ب» بر تمام مناطق، قبائل و شهرستان های استان را دلیل دیگر خود برای تغییر نام استان می دانند. حال آنکه مخالفین اعتقاد دارند اولا در هیچ کدام از نامهای دیگر استانها چنین جامعیتی وجود ندارد، ثانیاً: اگر قرار باشد چنین جامعیتی وجود داشته باشد، باید بنحوی دربردارنده نام همه شهرستانهای استان باشد، در این صورت باید مدل خاصی را وضع کرد و از نام هر شهرستان بخشی را انتخاب کرد که این روشی ناصحیح است.
٣-بعضی از موافقین تغییر نام می گویند احتمالا ( و ) فی مابین کهگلویه و بویراحمد یعنی گچساران، در نتیجه این واو در شان گچساران نیست. مخالفین می گویند تفسیر خودسرانه (واو) توهین به مردم شریف گچساران است و بزرگان این شهر، باید اجازه چنین تفسیری را ندهند.
۴-موافقین طرح اسم جایگزین را زاگرس می دانند. مخالفین می گویند اولاً: این اسم غیر انحصاری است و حتی موجب مخالفت استانهای زاگرس نشین می گردد. ثانیاً: در صورت ضرورت به تغییر نامی مناسب با پیشینه تاریخی استان باید مطرح گردد؛ مثلاً «دنا» و یا با توجه به اینکه اکثریت مردم کهگیلویه بویراحمدی هستند و بویراحمد نماد تاریخی استان است پس اسم جایگزین «بویراحمد» باشد.
۵- مخالفین تغییر نام را اعتقاد بر آنست که چون این طرح خاستگاه مردمی ندارد وحالت عمودی و تحکمی دارد نمی تواند طرحی کارامد باشد.
۶-به اعتقاد نگارنده طرح چنین موضوعی توسط افراد خاص که سابقه تفرقه افکنی میان مردم استان را داشته اند نمی تواند از روی خیر خواهی باشد. همین گروه بودند که با طرح شعارهای جذاب می خواستند گچساران را تبدیل به بهشت کنند، همه را صاحب شغل کنند، بی کاری را به صفر برسانند و شهر را از نو بنا کنند. حال که نتوانستند شعارهای خود را محقق کنند برای رهایی از فشار افکار عمومی، دست به فرا فکنی زده و با اتکا به استاندار در خدمت نمایندگان، می خواهند به جای آبادانی شهر، دست در نقشه برند و نقشی نو دراندازند اما نمی دانند که مردم استان نقشه آنان را نقش بر آب خواهند کرد.