از “اجلاسیه” نماز تا “تجلیل” دورهمی مدیران

-آنچه که در ذیل به آن اشاره می شود برداشتی کلی با نظری انتقادی حاوی نکاتی است که به زعم نگارنده از زاویه ای به آن اشاره شده  که از دید رسانه ها مغفول مانده بود. ترجیح نگارنده آن بود  که به صورت مقاله ای پیوسته نباشد -چه آنکه هر کدام از موارد اشاره شده خود می توانست موضوع یک یا چند مقاله باشد- تا زمینه ای فراهم شده که با واکاوی هریک از نکات ارائه شده درعدم تکراراین موارد قدمی برداشته باشیم.

*عنوان اجلاسیه  نماز و کاهش آسیب های اجتماعی بود.معمول چنین اجلاسیه هایی یا ارائه برآیند مقاله ها و یا سخنرانی علمی در مورد علل و معلول که در این همایش نماز و آسیب های اجتماعی بودند را تبعا می بایست شاهد می بودیم.اما آنچه که در این همایش به وقوع پیوست از هیچ کدام از این موارد خبری نبود البته چرا!این همایش سرشار آسیب بود که به آن اشاره خواهد شد.

*هدف از برگزاری این اجلاسیه و نیز گسیل امکانات و نیروها  باید استفاده از نیروهای متخصص و در فرایندی پژوهشی به بررسی و واکاوی علل گرایش نداشتن افراد به نماز مورد مداقه قرار میگرفت وحتی با  واکاوی وجه عدم بازدارندگی نماز و وقوع آسیب های اجتماعی را از این منظر بررسی و نیز ارائه راهکارهای مناسب برای این امور انجام میگرفت.اما آنچه که عیان بود ریل گذاری اجلاسیه درخلاف این جهت قرار داشت.

*آن چه که در اجلاسیه نماز گچساران اتفاق افتاد مظاهری از ولنگاری فکری و فرهنگی مورد اشاره رهبر مظلوم انقلاب را شاهد بودیم.پاشنه آشیل فرهنگ عمومی آن است که از فضای مردمی خود فاصله گرفته و دولتی سازی شود.آنچه که به تمامه در اجلاسیه شاهد آن بودیم.عدم دعوت از امامان جمعه و جماعت و نیز فعالان مردمی عرصه نماز در همین راستا ارزیابی می شود.

*با وجود آنکه مشخص نشد که متر و معیار این تجلیل ها بر چه اساسی بود اما ظاهرا مبنای آن چیزی نبود جز برگزاری نماز جماعت در ادارات!!و سوالی که باید برگزار کنندگان این همایش به آن پاسخ گویند این است که آیا انجام شدن وظیفه و این کار معمول روزانه در ادارت -آن هم به شکل دست و پاشکسته-و آن هم از دید بعضی از ارباب رجوع ها که برای فرار از کار اداری تعبیر می شود -نیاز به این اجلاسیه و با این حجم هزینه و هدر رفت زمان و بودجه بیت المال را داشت؟!

*چاپ بنرهایی در حجم وسیع و نیز تشریف فرمایی مدیرانی که هریک نیز با چندین تن از همکاران با خودرو های پلاک قرمز خود رنج سفر و ماموریت یاسوج گچساران را به جان خریدند تا لوح تقدیری + کارت هدیه ای را به کارنامه پرالواح خود بیفزایند.

*معلوم نبود این همه مدیر با خود نیندیشیدند که چرا از آن  وصله لایتچسپک آسیب های اجتماعی هیچ صحبتی از آن به میان نیامد و کسی هم از آنان نخواست که خود برای این آسیب ها چه کاری و یا به تعبیری واقعی تر هدر رفت بودجه ای حرکتی انجام داده اندیا خیر؟

*مسئولان باید پاسخگو باشند با توجه به عنوان این اجلاسیه چه قدمی برای کاهش آسیب های دامنگیراجتماعی مانند روند فزاینده طلاق،آمار وحشتناک خودکشی و نیز وضعیت اسفناک اعتیاد و بیکاری داشته اند و آیا شایسته است برای کار های نکرده خود حاتم وار از بودجه عمومی به یکدیگر  هدیه دهند

*به واقع “مردم” واژه ناآشنای اجلاسیه بود در واقع اجلاسیه “تجلیلی” بود از اعضای شورای اداری استان.تقدیر از ۱۰۵ فرد و سازمان نشان از تشکیل دورهمی و بده بستان لوح ها و جوایز، آن هم در سطح مدیران داشت که با حرکات محیرالقول و نیز توانایی مجری صرفا جای تجلیل کننده و تجلیل گر با هم جابه جا می شد.

*اعطای انگشتری مقام معظم رهبری به مسئول برگزاری اجلاسیه اگر سخت گیرانه نگوییم غصب شده ، بی گمان می توان گفت شایسته اعطای آن به برگزار کننده همچنین همایشی که هیچ سنخیتی با هدف و فلسفه آن نداشت و بیشتر به سخره نمودن نماز شبیه بود تا آنچه که برای آن هدف طراحی شده بود.

*مسئولان بدانند که با برگزاری چنین اجلاسیه هایی آگاهانه و یا ناآگاهانه در دام روندی گرفتار شده اند که آشکارا سرانجامی جز فاصله گرفتن از شعائر دینی را نخواهد داشت. به نام نماز هویت نماز را لگد مال نمودن خسرانیست که مسئولان در پیشگاه احدیت باید جوابگوی آن باشند.

*شایسته بود در این اجلاسیه اگر قرار بر تجلیل بود از کسانی تجلیل به عمل می آمد که گمنام شبانه روز در مساجد و در راه اعتلای  نماز تلاش درخوری داشته بودندو یا حتی می شد با سیاست های تشویقی از نوجوانان نوپا و یا هنرمندانی که آثاری از خود در ارتباط با موضوع همایش بر جای گذاشته اند تقدیر به عمل می آمد.

*استاندار محترم کهگیلویه و بویراحمد در جایی از سخنان خود در اجلاسیه به این موضوع اشاره کردند که در دولت تدبیر و امید سوء استفاده از ارزشها و کارهای نمایشی جایی ندارد.به نظر می رسد ایشان با برپایی این همایش باید این ادعای خود را پس بگیرند.

*هزینه ها و خاصه خرجی هایی که برای این دورهمی صورت گرفت نشان داد اتفاقا برخلاف آنچه که ادعا می شود – که بودجه نیست- اتفاقا بودجه هست اما در مسیر صحیح آن هزینه نمی شود.

*با همه احترام و تقدیر از تلاشهای چندین ساله که برای مسئول شهرستانی و استانی ستاد اقامه نماز قائل هستیم به نظر می رسد دیگر باید کار را به نیروهای تازه نفس و با انگیزه و خلاق سپرده و خود در نقش مشاوره ای با آنان همکاری نمایند.

*رسانه های استان کهگیلویه و بویراحمد هم که باید در نقش ناظر عمل کرده و کاستی ها را بیان نمایند نیز نهایت همت شان پوششی تصویری بود از این اجلاسیه و نیز حاشیه ایجاد نمودن برای رییسی که جلسه داشت و کمی زودتر جلسه را ترک نمود.به واقع اگر رویکرد رسانه های استان در همه جلسات مانند این جلسه و این گونه باشد باید فریاد وامصیبتا سرداد.

*در پایان  باید یادآور شد یاوران نماز و آنها که تلاششان برای اعتلای این واجب الهی است را نیازی به چنین تجلیل هایی نیست و آنان بهای بندگی خود را نه از این تجلیل ها بلکه از پروردگار “جلیل” خواهند گرفت.

و…عاجزانه از مسئولین بزرگوار می خواهیم دیگر لازم نیست اجلاسیه نماز برگزار نمایید!!عزیزان تشکرات