شروع پروژه مقصرسازی توسط تاجگردون

پنجمین سال نمایندگی غلامرضا تاجگردون در حالی از راه می رسد که روز به روز مطالبات برحق مردم بر گردن وی سنگینی و صدای اعتراض هزاران جوان بیکار گچساران و باشت که بزرگی جایگاه و اعتبار آقای تاجگردون برای آنان به منزله پایان دوران درد و رنج های بیشمارشان بوده که طی پنج سال اخیر به نتیجه دلخواه خود نرسیده اند به گوش می رسد.

وجود آمارها و واقعیت های ناخوشایند اقتصادی حوزه گچساران و باشت از جمله داشتن بیشتر نرخ بیکاری در بی کارترین استان کشور برای مردم این حوزه که یک اقتصاددان مطرح کشوری زمام امور آن را در اختیار داشته قابل قبول نبوده است.

در گزارشات اخیر آقای تاجگردون به خوبی مشخص است که وی برای فرار از مقصر شناخته شدن و به عبارتی برای فرار از هجمه ها و تیغ تیز انتقادات به دنبال پروژه مقصرسازی است.

گزارش های اخیر نماینده گچساران و باشت از جهاتی قابل تامل بوده که در تحلیلی به ابعاد آن پرداخته می شود.

نماینده گچساران و باشت در گزارش هفتگی نخست خود که بیشتر یک گزارش احساسی محسوب می شود،  آورده است:” نمی‌خواهم بدانم مردمانم چگونه زندگی می‌کنند، می‌خواهم بدانم آنان چگونه باید زندگی کنند”

آیا آقای نماینده بعد از پنج سال هنوز در جستجوی این سوال بوده که مردم شهر و دیارش می خواهند چگونه زندگی کنند و تاکنون به پاسخ روشنی دست نیافته است؟

آقای تاجگردون در گزارشات اخیر و گذشته خود ناکارآمدی و ضعیف بودن  تعداد زیادی از مدیران را پذیرفته که اکثر این مدیران نالایق توسط خود وی به این جایگاه ها رسیده اند و گلایه هایی را از عدم توانایی و همکاری این مدیران در پیشبرد برنامه های جامع ابراز داشته است اما آیا این ضرب المثل از ماست که برماست که وی در گزارش چند روز پیش خود به کار برده است شامل خود او نمی شود که چرا این مدیران ضعیف در دوره مدیریت وی برسرکار آمده اند که اکنون گله مندی  و شکوایه او را به همراه داشته است؟

آیا اگر امروز رئیس جمهور به مردم بگوید دلیل موفق نبودن وی وجود کابینه و وزیران ضعیف است،مردم از وی این دلیل را می پذیرند؟

آیا بهتر نبود نماینده گچساران و باشت در تشکیل کابینه مدیریتی خود اصول شایسته سالاری را با کمک گرفتن از نخبگان همفکر خود رعایت می نمود تا اکنون بعد از چهار سال تیغ تیز انتقاد خود را متوجه آنان نکند؟

در بحث همسان سازی حقوق کارگران،آقای تاجگردون برای بی گناه جلوه دادن و  رهایی خود از فشار مطالبات و  انتقادات هزاران کارگری که امیدوارانه پیگیر این مصوبه هستند حاضر شد دوستان نزدیک خود از جمله وزیر کار و استاندار کهگیلویه و بویراحمد را قربانی کند و اینگونه نشان دهد که وی به تنهایی پیگیر این مصوبه بوده اما واقعیت این است که خود آقای تاجگردون از همان روز اول عاقبت مصوبه همسان سازی را می دانسته که اجرای آن در شرایط کنونی غیرممکن است و آن روز که وی نیاز داشت خود را وارد این موضوع نمود و آقای وزیر نیز همراهی لازم را انجام داد تا یک شوی تبلیغاتی خوب به راه انداخته شود اما اکنون که دیگر آقای نماینده فارغ از نیاز شده است با قربانی نمودن دوستان خود قصد د بی گناه جلوه دادن خود را دارد.

خط مشی سیاسی وی از نگاه برخی تحلیل گران سیاسی بر این است که وی هر جا که لازم باشد پا بر روی دوستان قدیمی خود می گذارد.

مانور دادن بر آوردن مدیران تراز اول کشور به گچساران و باشت دیگر برای مردم چندان جذاب نیست و شاید دو سه سال پیش حضور مقامات تراز اول کشوری به منطقه حتی اگر هیچ دست آوردی هم به همراه نداشت برای این مردم خود به تنهایی یک کلاس و مهم محسوب می شد اما آیا سفر آقای دژبند معاون سازمان برنامه و بودجه کشور به گچساران غیر از تعریف و تمجید از آقای تاجگردون دست آورد دیگری به همراه داشته است؟

به هرحال آنچه در گزارشات اخیر غلامرضا تاجگردون به خوبی قابل لمس بوده آغاز پروژه مقصرسازی توسط وی است که روز به روز افراد و مدیران جدیدی که همگی از دوستان و همفکران وی می باشند به لیست آقای نماینده برای بی گناه نشان دادن خود از وضع نامطلوب فعلی گچساران و باشت اضافه و قربانی خواهند شد.

یادداشت فوق از سری یادداشت های مخاطبین این پایگاه خبری است و انتشار آن  به معنی تایید  آن نیست.شما می توانید با ارسال یادداشت  به نوشته فوق پاسخ دهید.