روایت یک رزمنده دفاع مقدس از پد خندق/چهارم تیرماه ۶۷ تکرار عاشورا بود

به گزارش پایگاه خبری ۱۹ آبان به نقل از فارس ، چهارم تیرماه یادآور رشادت‌های فرزندان کهگیلویه و بویراحمد در عملیات غرور آفرین پدخندق درسال 1367 است.

به همین مناسبت سید شکرالله واهبی‌زاده از رزمندگان پد خندق و فرماندهان دوران دفاع مقدس طی یادداشتی به بیان وقایع آن حماسه پرداخته است که در ذیل می‌آید:

تمام روزهای هشت سال دفاع مقدس در تمام ابعاد روزهای سختی بودند ولی روزی به سختی ظهر۴/۴/۱۳۶۷ در آن ۸سال ندیدم.دقیقاً تکرار عاشورا بود و عاشورا تداعی می‌شد عاشورا شناسان پدخندق  خوب درک می‌کردند که در ظهر عاشورا چه گذشت و شنیده بودند که امام و رهبرشان فرمودند که «جنگ ما تکرار عاشورا است.»

بر همین اساس در آن لحظات حسینی از کربلا و عاشورا یاد گرفته بودند که در مقابل کفار چگونه باید جنگید.از ابتدای سال ۶۷ ارتش عراق با حمایت همیشگی و همه جانبه شرق و غرب توانست بخشی از مناطق از دست رفته‌اش از جمله فاو،شلمچه،مهران را باز پس گیری کندو تنها مانده جزایر مجنون،که ماهای پایانی جنگ باحمایت شرق و غرب داشت آماده می‌شد برای باز پس گیری جزایر تا شاید خودش و اربابانش در دنیا روسیاه نشوند‌.

ِِلذا جنگ روز به روز سخت‌تر می‌شد  و در آن مقطع یک کاروان پاسدار رسمی از استان به تیپ ۴۸ فتح اعزام شد که آن کاروان را دادند به گردان حضرت رسول (ص)، این پاسداران خودشان هر کدام یک فرمانده گروهان و گردان بودند ولی به خاطر اهمیت موضوع همه را در قابل یک گردان سازماندهی کردیم و بعداز چندین جلسه در قرارگاه و تیپ بنا بر این شد که گردان حضرت رسول(ص) جایگزین گردان امام حسین(ع)شود که روی جاده خندق مستقر بود.

ما بعد از اقدامات لازم اعزام شدیم به منطقه و خط را تحویل گرفتیم خط پدافندی خندق روی جاده یا همان پد خندق بود که در انتهای این پد یک دژ بود که از چهار طرف در محاصره آب‌های شط علی و جزایر بود و ظرفیت یک گروهان را داشت .

گروهانهای گردان حضرت رسول(ص)به ترتیب ۱،۲،۳ در خط مستقر شدند عرض این جاده ۸ متر و بین شط علی و جزایر بود و تنها راه خشکی در آن منطقه بود که هم برای دشمن قابل اهمیت بود وهم برای ما بعد از چند روز که ما آنجا بودیم دیدیم که دشمن هر روز به تحرکاتش می افزاید و در آن روزها دشمن قریب به ۲۰۰ هزار نیروی نظامی در نزدیکی بصره مستقر کرد که به وقت نیاز بتواند از نیروهایش پشتیبانی کند ولی هیچکس نمی دانست که عراق چه وقت عملیاتش را آغاز می‌کند.

سرانجام بامداد ۴/۴/۱۳۶۷ارتش عراق یک آتش بسیار سنگین و بی سابقه‌ای روی خطوط دفاعی ،مقرهای توپخانه و ادوات،جاده‌ها،مراکز تجمع و عقبه ما اجرا کرد هجمه آتش اینقدر زیاد و سنگین بود که تا هویزه و سوسنگرد را به لرزه درآورد و تمام زمین گلوله باران شد تمام سنگرها ‌دفاعی و استراحت ما آسیب دیدند ،تانکرهای آب منهدم شدند، مهمات ذخیره منفجر شدند،
ارتباطات بیسیمی با مشکل روبرو شده که در پایان آتش تهیه ارتش عراق عملیات خود را از سه محور آغاز کرد:محور خندق ،محور طلائیه،  محور کوشک.

ارتش عراق در همان ساعات اولیه توانست از جناح چپ ما که جزایر مجنون بود عبور وبه سرعت پیشروی کند به سمت طلاییه و کوشک که ساعت ۹ صبح توانست خودش برساند به جاده اهواز -خرمشهر وبا بستن جاده وزن چندین پل و تخریب قسمتی از راه آهن برود روی نقطه ی مرزی مستقر شود.
در این لحظه تنها محور خندق است که دشمن نتوانست یک وجب پیشروی کند ودشمن امیدش به این بود که یگان‌هایش در محور خندق زودتر عبور کنند تا بتواند نیروهایش را در آن دو محور پشتیبانی کند و برود به سمت اهواز که اگر این اتفاق می افتاد اهواز ساعت ۱۰ سقوط می کرد.

حدوداً نزدیکی ظهر بود که همه تیپ محاصره شده و در این لحظه گروهان یکم گردان حضرت رسول(ص)محاصره کامل است دو گروهان دیگر که پشت سر این گروهان هسنتد محاصره شدند و بین خودشان و گروهان یکم دشمن مستقر شده و بین گردان و تیپ هم دشمن رخنه کرده و محاصره شدند.

گردانهای امام علی (ع) و گردان ویژه شهدا که پشتیبان ما بودند تا حدودی آمدند جلو که به ما کمک کنند ولی دشمن اجازه نداد و خودشان هم محاصره شدند.

دشمن برای عبور از محور ما سه تیپ کماندوی تیپ های ۱و۲و۳ ،از سپاه ششم را وارد عمل کرد یعنی ۹ به یک زد؛ ۹ گردان در مقابل یک گردان. ولی هر کاری کرد نتوانست از دژ عبور کند و ناچار شد از جناحین دور بزند و بجنگد که در ساعت نزدیک به ظهر چنگ روی جاده خندق که گروهان‌های ۲و۳ ما بودند جنگ شد جنگ  تن به تن در این لحظه آتش بی سابقه‌ای روی این دو گروهان ریخته شد .

هواپیماها و هلی‌کوپترها از آسمان و قایق‌های توپ‌دار در آب و نیروهای پیاده در زمین و در قایق هماهنگ آتش می ریختند زمین می سوخت گرما و تشنگی توان همه را گرفته بود.

مجروحین و شهدا جلوی چشم همرزمان مظلومان جان می‌دادند گروهان یکم در دژ در محاصره و منتظر کمک بدون آب و غدا و مهمات یکی پس از دیگری مظلومانه جان می دهند زمین وزمان دود و آتش بود.

ولی از دژ تا آخرین نفر خط در حال مبارزه و استقامت هستند و این استقامت عاشورایی عاشورا شناسان گردان حضرت رسول(ص)باعث شد دشمن در این محور ناکام بماند و نتواند همراه دیگر یگان‌های عمل کننده پیشروی کند.

یاد همه شهدا بخصوص شهدای پدخندق و به ویژه سرداران و فرماندهان این حماسه را گرامی می‌دارم دست تک تک حماسه سازان پد خندق،بسیجی ، پاسدار،سرباز،آزادگان سرافراز را می بوسم و از همه همرزمانم در این حماسه عاشورایی معذرت‌خواهی می‌کنم که نتوانستم به نام از همه تشکر کنم.

انتهای پیام/۸۲۰۱۶