آخرین اخبار

شعر لری شاعر کهگیلویه وبویراحمدی به مناسبت فرار شاه

۲۶ دی سالروز فرار تاریخی شاه معدوم ایران است، فراری که سقوط رژیم شاه را حتمی کرد و کمتر از یکماه انقلاب اسلامی ایران به پیروزی رسید.

اشتراک گذاری
۲۶ دی ۱۳۹۵
کد مطلب : 7145

شعر لری شاعر کهگیلویه وبویراحمدی به مناسبت فرار شاه

۲۶ دی سالروز فرار تاریخی شاه معدوم ایران است، فراری که سقوط رژیم شاه را حتمی کرد و کمتر از یکماه انقلاب اسلامی ایران به پیروزی رسید.

  ۲۶ دی سالروز فرار تاریخی شاه معدوم ایران است، فراری که سقوط رژیم شاه را حتمی کرد و کمتر از یکماه انقلاب اسلامی ایران به پیروزی رسید.

موسی عباسی شاعر طنز پرداز کهگیلویه وبویراحمدی به مناسبت ۲۶ دی سالروز فرار شاه معدوم شعری زیبا سروده است که در زیر می خوانید.

 

((فرارشاه))

باز هم بهمن رسیده /
ایران پرچم کشیده /
هرجا سیل بکُنیتو /                                                               هرجا نگاه کنید
سوز و سرخ و سفیده /                                                         سبز و سرخ و سفید است
وی زمسون بهاره /                                                               در این فصل زمستان انگار بهار است
ایران و زر شعاره/                                                                 سراسر ایران پر از شعار است
بلنگوول و کاره /                                                                   بلندگوها مشغول اند
خیابون گلنگاره /                                                                   خیابان ها رنگارنگ شده است
روزی که رهبر اومه /                                                             روزی که رهبر (امام خمینی ) آمد
وجنگ کافر اومه /                                                                 از جنگ با کافر برگشت
صیی تکبیر ملت /                                                                صدای تکبیر ملت
اللااکبر اومه /                                                                      الله اکبر بلند شد
مردم پرچم کشیدن/
ومهرآباد رسیدن /
زناره بهسه بیدن /                                                                   زناره به کمر بستند
یهو امامه دیدن/                                                                     به یکباره امام خمینی را دیدند
هرکی دَسشَه هوا بی/                                                           هرکسی به نشانه خوشحالی دستهایش را رو به آسمان می برد
رهبر هم ونها بی /                                                                  رهبر هم جلو بود
هرچی مرگه وشابی /                                                            مرگ بر شاه می دادند
رفیق آمریکا بی /
صحرا چه دلگشا بی /
رهبر چه باصفا بی /
هرچی نُرفین ایکِردِن /                                                             تمام نفرین ها به دنبال شاه بود
همَش وَدین شا بی /
بختیارهم یه کار کِه /
اثاثیشه بار کهِ /
زن بچشه سوار که /
ودین شا فرار که /
سربازل هم سراسر/
مِث شیر دلاور /
و بی پیوم رهبر/
وپادگان زَن و دَر /                                                                     از پادگان بیرون زدند
عشایر هم تمامَن /
بِرنووَلهَ و کول زن /                                                                   تفنگ های برنو را بردوش انداختند
هَمَش بی یک وریسان/                                                             و همه با هم بلند شدند
یهو نهیب شا دان /                                                                  و به شاه نهیب زدند
وَختی که شا زَه ودَر/                                                                وقتی شاه بیرون زد
نویسا مِن کشور /                                                                   از کشور بیرون رفت
کُل قُوا سراسر /
اومَن وپُشت رهبر/
اول قُوّی الهی /
بعدش نیرو هوایی /
ملت کارَه تمام کِه /
اطاعت و امام کهِ /

این مطلب بدون برچسب می باشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *