بی عدالتی رسانه ای در کهگیلویه و‌بویراحمد

« جان خانم» پشیمان و مستأصل از اینکه چرا نتوانست به « هاجر» ۱۵ ساله اش کمک کند و دختر نوجوانش را به علت نداشتن ۶۵۰۰ تومان برای اجاره ی آمبولانس تادهدشت از دست دهد.
درمانگاه «قلعه رئیسی » در سال ۸۱ امکانات سرم را نداشت تا دل درد هاجر را تسکین باشد وناچار هاجر باید درد را تحمل می کرد زیرا که ۶۵۰۰ تومان هزینه ی معاش یکماهشان بود و « حمدالله» پدر زحمتکشش که « روستای شوتاور» را به قصد کار و‌درآمد به سمت دیلم ترک گفته بود، حضورش بیش از پیش احساس می شد،هاجر پس از سه روز درد و رنج به سوی خدا کوچ کرد.
استاندار کهگیلویه و‌بویراحمد انعکاس رسانه ای این افتضاح مدیریتی و بی دردی مسئولیتی را تضعیف هدفمند دولت می داند و دانشگاه علوم پزشکی مقصر را« جانخانم» دانست که در خارج از وقت اداری « هاجر» را آورد و سخنگوی دولت شأن کلان پردازی رئیس جمهور را بالاتر از این دانست که به « هاجر» بپردازد، واینگونه بود که بی عدالتی رسانه ای در استان آغاز شد.

توهین و هتک حرمت هر انسانی در رسانه ها محکوم است و با فقه رسانه و اخلاق حرفه ای و کرامت انسانی ناسازگار است،لذا اگر بی حرمتی به رجل خاص و برجستگان سیاسی استان عین بی اخلاقیست، بی توجهی و غفلت از مسائل، مطالبات و نیازهای اقشار روستایی و مستضعف استان و ضریب بخشی ناعادلانه به خواص عین بی عدالتیست.

قریب به نصف و یا بیش از نصف جمعیت استان کهگیلویه و بویراحمد را روستائیان و عمدتاَ محرومین تشکیل می دهند، ولی به اندازه ی یک دهم رجال و خواص متنفذ در ساختار قدرت و رسانه تریبون ندارند.

اگر نیم روز در تهران گرد و خاکی بلند شود، تیتر اول رسانه های کشور و‌حتی خوزستان، آلودگی پاییتخت خواهد بود و مدارس را برای حفظ سلامتی دانش آموزان بالاشهر تعطیل می کنند، ولی در اهواز و زابل روزهای پی در پی فصول گوناگون سال آسمان کوتاه شهر میزبان مهمان همیشگیشان، گردوخاک هستند و فریادی از رسانه ای در کشور بلند نمی شود و مسئولین منتظر می مانند که حد نفوذ آلودگی به سطح خفگی برسد تا شاید یک شیفت از ادارات و‌مدارس را تعطیل کنند!!! این یعنی بی عدالتی رسانه ای و سیستمی.

اگر تعبیری غیر اخلاقی بر ضد رجلی سیاسی در رسانه ای از استان مطرح می شود « که البته از جهات مختلف محکوم است و مستوجب پیگرد قانونی و مذمت انسانیست»، تمام ظرفیت های رسمی رسانه استان و‌مسئولین مربوطه دست به کار می شوند و جلسه ی اضطراری برگزار می کنند و اهانت به شخص را تعمیم به به صنف می کنند و برخی هم صنفان خواص سیاسی موضع می گیرند، ولی سال هاست در همین رسانه های استان شاهد نظرات غیراخلاقی و‌ تهمت های کاربران برخی رسانه ها هستیم و دریغ از اینهمه موج سازی و واکنش و حساسیت!!! چرا؟
چون نویسندگان و فعالین رسانه ای که به آن ها اهانت شده است رجلی سیاسی نبوده اند و نفوذی نداشتند!!!

ضریب بخشی ناعادلانه به موضوعات و مسائل اصلی مردم باعث می شود که محرومیت از امکانات اولیه ی رودسمه ی دیشموک مورد غفلت مسئولین و اصحاب رسانه ی دولتی و خصوصی و رانتی واقع شود تااینکه عناصری مستقل و محروم نواز و به شکل خودجوش بازدیدی از آن مناطق داشته باشند و پس از انعکاس رسانه ای آن، منشأ حضور مسئولین و رفع متوسط نیازها باشد.
هر جا ضریب بخشی رسانه به مسائل عادلانه بود، گرهی از مشکلات مردم باز شده است‌.

تلاقی دو چهره سیاسی در برنامه و‌مراسم‌ ترحیم، سرماخوردگی فلان رجل خاص متنفذ چنان ضریبی در رسانه های استان پیدا می کند که گویی مهمترین مسأله ی استان و‌ کشور است ولی بخش مهم سخنان دبیر سابق جنبش عدالتخواه کشور برادر صادق شهبازی را که ناظر به اهداف اساسی تشکیل انقلاب یعنی عدالت خواهی،آزادی خواهی و‌ اعلام دارایی مسئولین و شفافیت مالی و اقتصادی جناح ها و ریشه یابی نهادینه سازی تبعیض های نارواست راحذف می کنند!!!!

در نمایشگاه مطبوعات تهران، بهترین غرفه ها به صاحبان برجسته ترین رسانه های متنفذ و رجل سیاسی صاحب رسانه می رسد و غرفه های استانی و شهرستان در انتهای دیده نشدنِ سالن نمایشگاه مظلومانه پشه پر می زنند!!!
انگار برخی ها بیشتر ایرانی اند!!!!!
آیا برخی ها بیشتر کهگیلویه و بویراحمدی اند؟!!!!

اگر رسانه ای در استان باگرفتن کارت هدیه و کمک های مالی و وعده های اقتصادی، حیثیت و حریت رسانه ای خویش را بفروشد و با یک تماس و کوچکترین فشار سیاسی، ضریب بخشی را از مردم و آرمان های انقلاب و مستضعفین به جناح های سیاسی تغییر دهد، شرافت و حیثیت انسانی و عدالت رسانه ای را پایمال کرده است‌.

تدوین « نظام جامع نقد رسانه» و اتخاذ « رویکرد های عدالت رسانه ای» تنها راه حرکت به سمت رسانه در تراز انقلاب است.
منبع ‌کانال سر خط