حواشی و چالش های انتخابات میان دوره ای مجلس در گچساران

ارسالی مخاطب؛ گچساران و باشت همیشه دارای فضای سیاسی داغ و انتخابات های پر حاشیه بوده که برگزاری سه انتخابات میاندوره ای در دو دهه اخیر خود نشان از فضای همیشه ملتهب این منطقه دارد.

اکنون نیز در داغترین و پر التهاب ترین دوره های سیاسی گچساران و باشت قرار داریم.میاندوره ای پر از اتفاقات هیجان انگیز و غافلگیر کننده ؛ انتخاباتی که دقیقا از ظهر روز دوم تیر سال قبل استارت خورد و تنها بیست و یک روز پر حرارت آن باقی مانده است.

اما،درست ساعتی بعد از رد اعتبارنامه نماینده سابق توسط مجلس یازدهم ، تنور گچساران که هنوز انتخاباتی بود، گرم تر می شود، ” سید قدرت الله حسینی بحرینی” چهره مطرح انتخابات مجلس در اولین مصاحبه اعلام کاندیداتوری کرده و می گوید در انتخابات میاندوره من یک طرف هستم و همه رقبا طرف دیگر.

اگرچه وی اینگونه هم برای رقبا خط و نشان کشید و هم بی محابا اقرار کرد که مهمترین نقش را در به زیر کشیدن تاجگردون ایفا کرده است.پس از وی “علیمراد جعفری” سیاستمدار کهنه کار منطقه بویراحمد گرمسیر نیز اعلام کاندیداتوری می کند و اعلام کرد حتی اگر تنها باشد تا آخر در صحنه می ماند.

در سویی دیگرنیز “عبدالرحیم رحیمی” ،اما پا را فراتر گذاشت و از معاونت استانداری لرستان و فرمانداری ویژه بروجرد خداحافظی کرد تا به همه ثابت کند محکم آمده و تا آخر می خواهد بماند ، رحیمی اما سعی کرد فعلا روبروی تاجگردون داغدار قرار نگیرد و حد وسط را نگه دارد،آنهم برای روز مبادا.

بنابراین استعفای پر حاشیه “ساسان تاجگردون”، اما همه حدس و گمان ها درباره محال بودن حمایت تاجگردون کوچک از رحیمی را رنگ واقعیت بخشید و نشان داد تاجگردون به هر شیوه و طریقی می خواهد مبارزه با سید قدرت را تا راند آخر ادامه دهد.

اگرچه پدیده دیگر و ناشناخته انتخابات یعنی “ریحان محمدپور” نیز در همان اوایل کار اعلام می کند برای تغییر آمده و قرار نیست به خاطر پسوند ده بزرگ به نفع کسی کنار برود. بنابراین فعالیت های انتخاباتی ادامه داشت و هر کسی یک شیوه را برای خود انتخاب کرد.

با این وجود نیز “ساسان تاجگردون” با حضور در اردوگاه برادر سعی می کرد اردوگاه شوک زده را جمع و جور کند و قوت قلب ببخشد و این وسط هر از گاهی تلاش می کرد خودش را مستقل از برادر نشان دهد و گاهی نیز مجبور بود محبوبیت را از برادر کوچکتر به عاریه بگیرد.

از طرفی”علیمراد جعفری” با کندی و شاید هم خاصیت سکوت موریانه ای حرکت می کرد . او یا آنقدر سیاستمدار است که هیچکس مسیر حرکتش را تشخیص نمی داد یا هم آنقدر از فضای سیاسی به خاطر عملکردش فاصله گرفته بود که نمی دانست از کجا باید شروع کند.

“ریحان محمدپور” هر چند قطره چکانی، اما حرکت هایی نیز انجام می داد تا به بقیه بقبولاند که می تواند سری میان سرها برآورد.

“عبدالرحیم رحیمی”، اما ابتدا با شوکی که از استعفای ساسان و اطمینان از عدم حمایت تاجگردون ها از خودش حاصل کرده بود در پیله سکوت قرار گرفت و قانون مداری و کرونا را بهانه سکوتش قرار داد اما بعدها کم کم خودی نشان داد و وارد فضای مرسوم انتخاباتی شد.

“سید قدرت” اما با تکیه بر ثبات نسبی آرای ۹۸ وارد حوزه هایی شد که تاکنون برایش بی سابقه بود، او اصل را بر جلب قشقایی ها و اصلاح طلبان گذاشت و می توان گفت در این خصوص یکی از موفق ترین کارنامه ها را بین سایر کاندیداها داشت.

این نفوذ بی سابقه تا روز اعلام صلاحیت ها از سوی هیئت نظارت مرکزی ادامه داشت .اما اعلام صلاحیت ها جز “علیمراد جعفری” همه را شوکه کرد. او اما می دانست چه کرده و به همین دلیل در جاهای مختلف از تک کاندیدایی خودش اطمینان می داد.

هرچقدر رد صلاحیت “رحیمی” بر اساس سنوات قبل ، به نوعی ملموس بود و عدم تایید صلاحیت ساسان قابل حدس ، رد صلاحیت “سید قدرت حسینی” شوکه کننده و عجیب بود. به هر حال آنچه اتفاق افتاد خالی شدن میدان برای جعفری بود.

اما از آن روز تاکنون اتفاق خاص و تغییر چشمگیری در بلوک های آرا اتفاق نیفتاده و می توان گفت تا این لحظه “ساسان تاجگردون” و “سید قدرت الله حسینی” رای قابل اتکایی از اندوخته خود از دست نداده اند و جعفری نتوانسته از این میدان بی رقیب هم طرفی ببندد.

به همین دلیل است که همگان اقرار دارند در صورت عبور حسینی ، تاجگردون و رحیمی یا حتی یک نفر از آنها از فیلتر شورای نگهبان ، پیروز انتخابات نیروی دقیقه نودی خواهد بود و جعفری شانسی نیز برای پیروزی در انتخابات نخواهد داشت.

اما اگر وضعیت اینگونه بماند بدون شک “سید قدرت” از برگ آس خود استفاده می کند و “سید ناصر” ، برادر معروفش را راضی به انتقال به حوزه انتخابیه گچساران می کند. ورود سید ناصر اما حکایتی متفاوت دارد او با چهره دلنشین و آرام ، سابقه ایثارگری و شهرت خود و البته جوانی می تواند به نوعی در این کارزار هم تعیین کننده باشد.

هرچند “سید ناصر” رای منفی به اندازه “سید قدرت” ندارد و البته هواداران دو آتیشه “تاجگردون” انگیزه چندانی برای ترجیح “جعفری” بر او هم ندارند و شاید انتخابات را جور دیگری دنبال کنند.

اما می توان گفت که در فضای دو “قطبی جعفری” و “سید ناصر” شاید کفه به نفع سید ناصر سنگینی کند و فضای سیاسی گچساران با پایان “تاجگردون ها” و “حسینی” و “جعفری” وارد فاز جدیدی می شود که پدرخواندگی پیرمردهای اصولگرا ، نفوذ جریان دیل و انحصار تاجگردون ها به خط پایان می رسد و پس از سالها شورای سیاستگذاری اصلاح طلبان گچساران و همینطور جوانان اصولگرا و تک چهره های قشقایی می توانند عرض اندام کنند و میدان جدیدی برای مبارزه و ادامه حیات سیاسی خود تعریف کنند.