فریاد فقر این بار از روستاهای محروم دیشموک

حوالی ساعت۱۱ قبل از ظهر به صورت اتفاقی بدون اینکه از قبل هماهنگی کرده باشم، در مسیر برگشت از مراسم ختمی در روستای امیرآباد به دیشموک بودم که متوجه دو خودرو حامل بسته‌های غذایی شدم.

توقف کرده و مسئله را جویا شدم، به من گفتند بسته‌های غذایی برای تقدیم به مردم محروم روستایی و تحت پوشش کمیته امداد در حال انتقال هستند.

تغییر وسیله نقلیه داده و بدون اینکه حتی صبحانه‌ای صرف کرده باشیم به راه خویش برای تهیه گزارش با مسئولان کمیته امداد امام (ره) دیشموک همسفر شدیم.

از مسیر روستای دلی حرکت کرده و در میان روستا جمعیتی که گویا از قبل به آنها اطلاع داده، منتظر نشسته بودند.

در ابتدای مسیر و در این روستای محروم مردمانی دیدیم که صبح را به انتظار دریافت این اقلام غذایی، به ظهر رساندند.

محرومیت را دیده و با وضعیتی که مشاهده کردم، یکجا دزدی میلیاردها تومان پول بی‌زبان را که پشت سر هم در رسانه‌ها می‌پیچد، در ذهنم خطور شد.

خودتان قضاوت کنید؟؟؟؟؟؟!!!!!!

با خودم گفتم، اینجا کجاست!؟ آری؛ اینجا روستایی محروم از توابع دیشموک است.

اینجا کسانی زندگی می کنند باوجود اینکه ۳۷ سال از انقلاب می گذرد، در اصل از برخی محرومیت ها رنج می‌برند.

هرچند به برکت انقلاب نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران خدمات زیادی به مردم ارائه شد، ولی محرومیت ها فراتر از این حد و این حداقل‌ها کفاف رفع محرومیت را نمی دهد.

در فکرم!؛ شاید نظرتان بر این باشد که مردم محروم نیستند و همه چیز بر وفق مراد است ولی ؛ محرومیت را در نگاه زن و مرد این روستا به درستی می توان دید که همه امیدشان به حداقل کمک و بسته غذایی بود که از سوی مسئولان شهرستان کهگیلویه برای مردم، آورده شد.

در ادامه به روستاهای سَرپَر، رود سمه و سَرسُر برای تحویل این بسته غذایی به راه خویش ادامه دادیم.

فقر یعنی چه!؟ تعریفش را اینچین محسوس بود، انتظار اهالی تحت پوشش کمیته امداد(ره) برای هر خانواده” یک بسته غذایی صدهزارتومانی”، حتی اگر شما با من مخالف باشید!!

بعد از ظهر را به روستای رودسمه رسیدیم و در آنجا توقف کرده، نماز ظهر و عصرمان را به همراه کارکنان کمیته امداد(ره) اقامه کردیم.

در ادامه مردم رودسمه را می بینید.

علی پوزش فرماندار کهگیلویه با خودرو و رئیس  کمتیه امداد و جمعی از مدیران  شهرستان کهگیلویه به روستای رودسمه‌ای که عمده مشکلشان راه ارتباطی و آب بوده، تشریف آوردند.

 نزدیک به ساعت۳ عصر شد و همچنان بدون صرف صبحانه و حتی بدون میل ناهار به دنبال تهیه گزارش خود بودیم.

متن بالا را نه برای ریا و یا خودنمایی بلکه به جهت اینکه به شما مخاطب شریف عرض کنم، برای اولین بارم نیست که چنین برنامه‌ای را سپری می کنم بلکه چندسالی است برای انتقال فعالیت‌های انجام شده مسئولان و اطلاع رسانی، ثبت لحظه‌لحظه خاطرات چنین مواقعی، دوربین برداشته و خدمتی بی منتی را در عرصه رسانه به مردم در حال انجام داریم.

فرماندار کهگیلویه در ابتدای ورودش برای شنیدن در دل محرومان روستای رودسمه، پای سخنان مردم نشست.

شخصی می‌گفت آب نداریم، دیگری بیان داشت؛ راه ارتباطی نیست و یکی هم از مسئولان درخواست وام مسکن می‌کرد.

نبود آب شرب را موقعی متوجه شدم، که تشنه بودم و به یکی از هالی گفتم من تشنه‌ام، مرد جوان روستایی جواب داد: این هم آب رودخانه و ما خودمان هم از این آب استفاده می کنیم.

وضعیت اسفبار راه ارتباطی را زمانی لمس کردم که با وسیله نقلیه‌ام در مسیر روستا به شدت اذیت شدیم.

دریافت وام مسکن را هم زمانی از نگاه خویش حق مردم دانستم که به داخل خانه‌ای رفتم و اوج فقر را نظاره‌گر بودم.

علی پوزش در گفتگو با خبرنگار گفت: از نزدیک محرومیت مردم را لمس کرده و تلاش خویش را در جهت رفع آنها به کار خواهیم گرفت.

وی افزود: با پیگیری های صورت گرفته شده، بسته غذایی به مبلغ۱۱ میلیون تومان برای توزیع بین مردم، به این منطقه آوردیم.

پوزش با بیان اینکه، به تعداد ۱۰۸خانوار از روستاهای دلی-رودسمه-پای پره و سر سر به هر خانوار یک بسته غذایی به مبلغ یک میلیون ریال تقدیم شد.

فرماندار کهگیلویه، برنج، چایی، سویا، ماکارونی و روغن را از جمله اقلام غذایی توزیع شده در بین مردم تحت پوشش کمیته امداد(ره) عنوان کرد و افزود: امیدوارم با این کار حداقل نیازی این محرومان برطرف شده باشد.

همین جا بود که لبخند کودکان محروم را با جنب و جوش زیاد مردم روستای مذکور، مشاهده کرده و یقیناً رضایت مردم را به دنبال داشت.

آری؛ اینجا آخر خط، نقطه انتهای کهگیلویه و بویراحمد است، جای که مردمانش با وجود فقر و محرومیت، صفا، صمیمیت، مهان نوازی از مهمترین خصوصیاتش‌ان می باشد.

گزارش و عکس: وحید آهنگ