دموکراسی فقط غربی‌اش قابل احترام است!

بی‌بی‌سی فارسی واکنش متفاوت و جالب توجهی به اعتراضات خیابانی طرفداران هیلاری کلینتون به نتیجه انتخابات ریاست جمهوری امریکا نشان داد. روز پنج‌شنبه مطلبی در این سایت منتشر شد که به معترضان توصیه‌هایی روانشناسانه برای چگونگی کنار آمدن با نتیجه یک انتخابات دموکراتیک می‌کرد. در این مطلب، با طرح این پرسش که «چگونه با نتیجه غیرمنتظره انتخابات کنار بیاییم؟» در پاسخ، از معترضان خواسته شده که «سعی کنید بخوانید و بفهمید چرا دیگران جور دیگر رأی داده‌اند – روی روابط نزدیک خانوادگی و دوستانه تان متمرکز کنید – بیشتر کار کنید و سفر بروید – از حلقه‌ای که با شما موافقند فراتر بروید و با کسانی که نظر مخالف دارند حرف بزنید – باورهای خودتان را نقد کنید – بپذیرید که ممکن است شما بهتر از بقیه ندانید – یادتان باشد که مشکل از دست شما خارج است – به کارهایی که آرامتان می‌کند، بپردازید.»

این راهکارهایی است که بی‌بی‌سی پس از خروج از شوک رأی نیاوردن کاندیدای مطلوبش در انتخابات به معترضان توصیه می‌کند؛ کسانی که ترامپ را نمی‌خواهند. در واقع بی‌بی‌سی از مردم امریکا می‌خواهد که به دموکراسی احترام بگذارند؛ اما آیا همیشه دموکراسی برای بی‌بی‌سی همین قدر قابل احترام بوده است؟

اجازه دهید کمی به عقب برگردیم؛ از جنس همین آشوب‌هایی که امروز در خیابان‌های شهرهای مختلف امریکا علیه نتیجه انتخابات انجام می‌شود، سال ۸۸ در خیابان‌های تهران در جریان بود. آیا بی‌بی‌سی در خرداد ۸۸ هم به معترضان ایرانی توصیه می‌‌کرد که چگونه با نتایج یک انتخابات دموکراتیک کنار بیایند؟ نه؛ آن روزها بی‌بی‌سی به رسانه اصلی فتنه‌گران بدل شده بود. گزارش، تحلیل، مصاحبه؛ همه در راستای اثبات تقلب در انتخابات ریاست جمهوری ایران بود. بیانیه سران فتنه از بی‌بی‌سی خوانده و مردم دعوت به حضور در خیابان‌ها می‌شدند. گزارش‌های مستقیم از شاهدان عینی آشوب‌ها پخش می‌شد. بی‌بی‌سی با انتشار آمارهای غیررسمی از نتیجه انتخابات ایران از همان ساعات مانده به پایان رأی‌گیری، پروژه تقلب را کلید زد و حتی قبل از انتخابات شبهه تقلب را مطرح کرده بود.  و باز به عقب برگردیم؛ انقلاب اسلامی مردم ایران به ثمر نشسته بود و بی‌بی‌سی نمی‌خواست باور کند. این رسانه تلاش می‌کرد تصویری غیرواقعی از امام و انقلاب نشان دهد و با پررنگ کردن نقش گروه‌های غیراسلامی در شکل‌گیری و پیروزی انقلاب، پدیده مردمی ایران را به انحراف بکشاند.

و باز به عقب‌تر برگردیم؛ مرداد ۱۳۳۲ و «‌حالا دقیقاً نیمه‌شب ۲۴ مرداد ۱۳۳۲ است‌» که با اضافه شدن کلمه «دقیقاً» به جمله همیشگی مجری رادیو بی‌بی‌سی، در واقع رمز عملیات آژاکس خطاب به محمدرضا پهلوی بود که آغاز عملیات منجر به کودتای ۲۸ مرداد را در ایران کلید ‌زد؛ کودتایی که به سرنگونی دولت مردمی محمد مصدق منجر شد. بی‌بی‌سی از دموکراسی غربی حمایت می‌کند، حتی اگر نتیجه آن دموکراسی باب میلش نباشد. اما در مورد دموکراسی اسلامی ماجرا کاملاً متفاوت است. بی‌بی‌سی تنها وقتی می‌تواند به دموکراسی اسلامی احترام بگذارد که نتیجه رجوع به خواست مردم همان چیزی باشد که بی‌بی‌سی دوست دارد. آنچنان که بی‌بی‌سی در سال‌های اخیر نتوانسته به خواست مردم سوریه در انتخاب بشار اسد احترام بگذارد.
بی‌بی‌سی، بی‌بی‌سی است؛ بنگاه خبرپراکنی بریتانیا. از روباه جز حیله‌گری نمی‌توان متوقع بود. اما با کسانی که بی‌بی‌سی را بی‌طرف می‌خوانند یا آن سبزهایی که تصور می‌کنند حمایت بی‌بی‌سی از جنبش‌شان فی سبیل‌الله بوده و هست، چه باید کرد؟