با کمک همدیگر زمین بازی انتخابات را عوض کنیم!

قریب به ۹ ماه تا روز انتخابات یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی باقی مانده است. اگرچه برخی از کاندیداها از روز پایان رای گیری در انتخابات قبلی وارد رقابت انتخاباتی برای دور جدید شده اند، ولی بیشتر کاندیداها در مدت باقیمانده تا ۲ اسفند سعی میکنند وارد کورس انتخاباتی شوند.
روال معمول بر این است که کاندیداها با شرکت در مجالس ختم و عروسی و با ارسال پیامکهای تبریک و تهنیت، با پلو دادن و پلو خوردن، با پوستر زدن و بنر چسباندن خصوصا در یک هفته ازادی تبلیغات سعی میکنند توانمندیهای خود را به نمایش گذاشته و یا به رخ رقبا بکشند.
بیچاره رای دهنده در هفته اخر تبلیغات، گیج و مبهوت از این همه تبلیغات رنگین و اغوا کننده و شعارهای درست و غلط نمی داند به چه کسی رای دهد. عده ای ادعای موشک هوا کردن دارند و عده ای هم رقیب را به باد توهین و تخریب میگیرند.
رای دهنده گم شده در این هیاهوی تبلیغاتی چه کند؟ ایا کاندیدای مدعی، توان، تحربه و تخصص موشک هوا کردن را دارد و اگر دارد در گذشته به ادعاهای خود پای بند بوده یا خیر؟ ایا خروارها اتهامی که از ناحیه رقبا بر سر برخی کاندیداها خراب شده صحت دارد یا خیر؟ دعواهای قومی و قبیله ای و از پل گذشتن و از پل نگذشتن تا چه حد اصالت دارد؟ به شهرت و خوشنامی تکیه کند و یا به توانمندی و تخصص؟ به تجربه اری بگوید و یا به ادعا؟ پلو یکی را بخورد و به دیگری قول دهد و به سومی رای دهد و یا صدقانه برای رای خود احترام قائل شود و مفت و مجانی رای خود را نفروشد؟ امروز رای دهد و فردا چون مطالباتش براورده نشده و نماینده های منتخب تو زرد از اب درامده اند بجای شماتت خود به زمین و زمان فحش دهد؟
مقصر این رفتارها و کاستی های انتخاباتی چه کسی است؟ درست است که نماینده های ذینفع در انتخابات درست قانونگذاری نمی کنند، ولی من و شمای رای دهنده و رای گیرنده که دست بسته نیستیم. درست است که قانون نقص دارد و محدود کردن زمان ارزیابی کاندیداها به یک هفته انهم بوسیله عکس و پوستر دارای اشکال است ولی ایا عوض کردن زمین بازی رقابت، منع قانونی دارد؟
براستی اگر قانونگذار اجازه استفاده از فضاهای عمومی بغییر از زمان ازادی تبلیغات برای معرفی توانمندیها و پاسخگویی به ابهامات را نداده، چرا از ظرفیت فضای مجازی برای پرکردن این خلا استفاده نکنیم؟
کجای قانون برای بیان دیدگاهها و نقطه نظرات کاندیداها محدودیت گذاشته است؟ کدام قانون، فرد را از پاسخگویی به شبهاتی که ممکن است در هفته اخر علیه او مطرح کنند قبل از زمان ازادی تبلیغات، منع کرده است؟ کدام قانون برای بیان طرحها و نقطه نظرات کاندیداها قبل از ورود به مجلس محدودیت ایجاد کرده است؟ چرا من رای دهنده قبل از رای دادن نباید از قدرت استدلال وکیلم مطلع گردم؟ چرا من موکل از قدرت تحمل نظرات و دیدگاههای مخالف وکلیم اطلاع نداشته باشم؟ چرا من موکل قبل از رای دادن نباید از صحت و سقم اتهاماتی که متوجه وکیلم مطرح است اطلاع داشته باشم؟
من وکیل را برای حضور در مجالس عزا و عروسی خود نمی خواهم. من وکیل را برای پیامک دادن و بی توجه به تضییع حقوق خود در مجلس نمی خواهم. من وکیل را برای قانونگذاری و نظارت بر قانون میخواهم. من وکیل را براساس میزان پلویی که میدهد ارزیابی نمی کنم، بلکه وکیل را براساس توانی که برای توانمندسازی درامد مردم دارد ارزیابی میکنم. من وکیل را براساس پولی که از باندهای قدرت و ثروت برای تبلیغات بیشتر میگیرد، ارزیابی نمی کنم، بلکه وکیل را براساس استقلال رای و پاسخ دادن به مطالبات مردم ارزیابی میکنم.
من و شما به عنوان شهروندانی که داعیه فرهنگی بودن استان و پایتخت فرهنگی شیراز را داریم، من و شمایی که بحق خودمان را میراث دار تمدنهای اصیل ایرانی میدانیم، ماهایی که خود را ساکن و شهروند مهد پذیرش ازادانه اسلام میدانیم، ماهایی که مفتخر به میزبانی قومیتها و مذاهب مختلف در استان خود هستیم، ماهایی که در میهمانداری شهره خاص و عام هستیم، ماهایی که داعیه دار علم و دانش و میزبان دانشگاههای بزرگ کشور هستیم، از ما انتظار تحول و تغییر در ملاکهای انتخاب نماینده ندارند؟
بیایید کمک کنیم میدان رقابت در انتخابات را عوض کنیم. بیایید با تمسک به معیارهای اصیل و نه غیر واقعی نمایندگانی را انتخاب کنیم که معرف خوبی برای مردم، فرهنگ، تمدن، دیانت و توانمندی استان باشند نه نمایندگانی که در سطوح ملی حرفی برای گفتن نداشته باشند.
اگر قانون خلا دارد چرا برای پر کردن این خلاها ما دست بکار نشویم؟ اعتقاد داریم ان قانونی قوام و ماندگاری دارد که معرف سنتهای خوب و پسندیده باشد نه قانونی که میخواهد بزور مردم را در یک چارچوب خشک و غیر منعطف، محصور و منفعل کند.
اگر با من همرای هستید بیایید اجازه ندهیم افراد در هفته اخر موج سواری کنند، اجازه ندهیم با توئیت های بی عمل برایشان به به و چه چه کنیم، اجازه ندهیم با پیامک های تبریک و تسلیت پول بی زبان حرام کنند، به کاندیداهای دوربینی، به کاندیداهای دارای خدم و خشم، کمک نکنیم تا فضای انتخابات به سمت و سوی افراد دارای فکر، اندیشه، طرح، برنامه، تخصص، مردمداری، شفافیت و تعهد برود. باید به همه بگوییم که ایجاد واکنش منفی نسبت به بیان دیدگاهها و حذف فعالان رسانه ای و افراد دارای فکر و اندیشه ما را به سمت و سوی انتخاب مناسب نخواهد کشاند.