کهگیلویه و بویراحمد زیر چکمه ی مدیران ناکارآمد
امیر محبی فر
استان کهگیلویه و بویراحمد با داشتن منابع فراوان زیر زمینی و رو زمینی همچون آب فراوان،جنگل،نفت،گاز و معادن و با گذشت چهار دهه از انقلاب اسلامی همچنان در بسیاری از شاخص های توسعه با محرومیت عمیقی دست و پنجه نرم میکند.
با یک بررسی و تحلیل دقیق از شرایط موجود میتوان به این نتیجه رسید که عمده ترین و اصلی ترین دلیل این محرومیت و عقب ماندگی مدیران ناکارآمدی است که نه براساس شایستگی و توانمندی های لازم بلکه بر اساس زدو بندهای سیاسی،جناحی و قبیله ای سکان مدیریت را در دست گرفته و در دوران مدیریت خود نه تنها کمکی به حل مشکلات موجود حوزه مدیریتی خود نکرده بلکه محرومیت آن را تعمیق بخشیده و بعد از خود نیز سکان و صندلی مدیریت را به کسی بدتر یا همتراز خود واگذار کرده تا این دور تسلسل مدیران ناکارآمد به حیات خود برای مرگ این استان ادامه دهند.
آنچه که بسیار تاسف بار است انتصاب مدیرانی در راس امور اجرایی استان است که علیرغم تفکیک قوا با زدو بندهای سیاسی و لابی گری قوای مقننه و مجریه و بدون داشتن شاخص های مورد نیاز یک مدیر ،روانه ی استان میشوند و این خود سبب میشود تا نگاه مدیریت ارشد احرایی استان نیز معطوف به بخشی خاص و یا یک حوزه خاص باشد و به تبع آن توازن توسعه ای استان به هم خورده و فاصله محرومیت در یک استان کوچک از نقطه ای به نقطه ای دیگر به خوبی ملموس و قابل درک باشد.
متاسفانه باید گفت بخشی نگری،زدو بندهای سیاسی و قبیله ای جای مشورت،همفکری و نگاه فراگیر منطقه ای را گرفته و یک استان کوچک با فرهنگ و سنتها و زبان مشترک را به کشوری با سه اقلیم و نگاه متفاوت و متخاصم مبدل نموده که هر کسی در اندیشه سبقت گرفتن از دیگری برای مصادره پستها،بودجه و امکانات به سمت حوزه انتخابیه ی خود می باشد و هیچ ردپایی از نگاه فراگیر به استان برای توسعه در سطح مدیران اجرایی وجود ندارد.
مدیرانی که برای حفظ صندلی ریاست به هر حقارتی تن میدهد و برای بدست آوردن آن به هر ریسمانی چنگ میزند قطعا نمی تواند کمکی به توسعه ی استان و بحث محرومیت زدایی نماید ،چرا که پس از بدست گرفتن صندلی ریاست فکر و توانش معطوف به خوش خدمتی به اربابانی میباشد که صندلیش را مدیون آنهاست و آنچه در این میان غریب می ماند استانی است با هزاران درد محرومیت که هیچ طبیب حاذقی برا تسکین دردهایش بر بالینش وجود ندارد.
تنها راهکار اصلی و اساسی برای کمک به توسعه استان و خروج از محرومیت انتخاب مدیران کارآمد،پاک دست،ریسک پذیر،فراجناحی و با نگاهی فراگیر به کل استان میباشد تا بتوان در آینده به توسعه ی فراگیر و همه جانبه این استان امیدوار بود.
با یک بررسی و تحلیل دقیق از شرایط موجود میتوان به این نتیجه رسید که عمده ترین و اصلی ترین دلیل این محرومیت و عقب ماندگی مدیران ناکارآمدی است که نه براساس شایستگی و توانمندی های لازم بلکه بر اساس زدو بندهای سیاسی،جناحی و قبیله ای سکان مدیریت را در دست گرفته و در دوران مدیریت خود نه تنها کمکی به حل مشکلات موجود حوزه مدیریتی خود نکرده بلکه محرومیت آن را تعمیق بخشیده و بعد از خود نیز سکان و صندلی مدیریت را به کسی بدتر یا همتراز خود واگذار کرده تا این دور تسلسل مدیران ناکارآمد به حیات خود برای مرگ این استان ادامه دهند.
آنچه که بسیار تاسف بار است انتصاب مدیرانی در راس امور اجرایی استان است که علیرغم تفکیک قوا با زدو بندهای سیاسی و لابی گری قوای مقننه و مجریه و بدون داشتن شاخص های مورد نیاز یک مدیر ،روانه ی استان میشوند و این خود سبب میشود تا نگاه مدیریت ارشد احرایی استان نیز معطوف به بخشی خاص و یا یک حوزه خاص باشد و به تبع آن توازن توسعه ای استان به هم خورده و فاصله محرومیت در یک استان کوچک از نقطه ای به نقطه ای دیگر به خوبی ملموس و قابل درک باشد.
متاسفانه باید گفت بخشی نگری،زدو بندهای سیاسی و قبیله ای جای مشورت،همفکری و نگاه فراگیر منطقه ای را گرفته و یک استان کوچک با فرهنگ و سنتها و زبان مشترک را به کشوری با سه اقلیم و نگاه متفاوت و متخاصم مبدل نموده که هر کسی در اندیشه سبقت گرفتن از دیگری برای مصادره پستها،بودجه و امکانات به سمت حوزه انتخابیه ی خود می باشد و هیچ ردپایی از نگاه فراگیر به استان برای توسعه در سطح مدیران اجرایی وجود ندارد.
مدیرانی که برای حفظ صندلی ریاست به هر حقارتی تن میدهد و برای بدست آوردن آن به هر ریسمانی چنگ میزند قطعا نمی تواند کمکی به توسعه ی استان و بحث محرومیت زدایی نماید ،چرا که پس از بدست گرفتن صندلی ریاست فکر و توانش معطوف به خوش خدمتی به اربابانی میباشد که صندلیش را مدیون آنهاست و آنچه در این میان غریب می ماند استانی است با هزاران درد محرومیت که هیچ طبیب حاذقی برا تسکین دردهایش بر بالینش وجود ندارد.
تنها راهکار اصلی و اساسی برای کمک به توسعه استان و خروج از محرومیت انتخاب مدیران کارآمد،پاک دست،ریسک پذیر،فراجناحی و با نگاهی فراگیر به کل استان میباشد تا بتوان در آینده به توسعه ی فراگیر و همه جانبه این استان امیدوار بود.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
Leave a Reply