کهگیلویه ی بزرگ در مسیر انقلاب

در آستانه ی دهه ی چهارم انقلاب اسلامی در سلسله گفتارهایی به بررسی توسعه ی کهگیلویه بزرگ بعد از انقلاب پرداخته می شود
البته این گفتارها تنها به کارنامه ی آقایان سیدمحمد موحد، بزرگواری و مهندس هاشمی پور، نمایندگان سابق و فعلی و عملکردشان می پردازد .
برای شروع آنچه که در ادامه می آید مقدمه ای است بر آنچه قصد تحلیلش را داریم.
پس از آن؛:
پرداختن به حوزه ی کهگیلویه ی بزرگ از جهاتی چون وسعت حوزه به نسبت سایر حوزه های استان ، عمق محرومیت، رشد بالای مدارک معتبر علمی فرزندان این حوزه ، و بالطبع بالارفتن توقعات و انتظارات همواره خالی از حاشیه و تنش نبوده است که این موضوع کار را برای هر مدیر و مسولی که افتخار خدمت در این جغرافیا را دارد حقیقتا دشوار می کند.
شاید بازگشت به گذشته دردی را دوا نکند اما دستکم معلوم می دارد که کهگیلویه می توانست اکنون در پیچ و خم جاده های نساخته و اجاق های همچنان نفت سوز و چاله های بی چراغ نباشد و نیز روشن می کند که گذشتگان به مصداق ضرب المثل معروف ( گذشتگان کاشتند تا ما بخوریم و ما می کاریم تا آیندگان سود ببرند ) رفتار نکرده اند.
زیاد گفته ایم که علت العلل ناکامی ها و عقب رفت های کهگیلویه ی بزرگ کم کاری های سناتور بوده است و آینده نگری نکردن ایشان ، اما مقاومت و لجاجت و انکار ایشان و نزدیکان و رسانه هایش وادارمان می کند بگوئیم ما تعلقی به آن بخشی از تاریخ شانزده ساله ای که می شد خیلی کار ها انجام بگیرد و انجام نگرفت نداریم و می خواهیم تاریخ دیارمان را گره بزنیم به ابتدای جلوس هشت ساله ی سیّد خدوم ، بزرگواری تا حال که سردار اسبش در میدان توسعه بخشی به کهگیلویه چهارنعل می تازد.
البته به این معنا نیست که در مواقع احساس دردهایمان از سناتور شِکوه نکنیم اما آمار واعداد نمی توانند دست از سر کم کاری های جناب سناتور بردارند.
علی ایحال با پایان دوران سناتور سالاری و جایگزینی عصر سازندگی می توانیم به آینده ی سرزمین تاریخی مان دلخوش تر باشیم.
قبل از آنکه وارد بحث اصلی بشوم لازم است تاکید کنم برای انتخابات پیش روی دو رقیب جدی گرما بخش انتخابات کهگیلویه ی بزرگ هستند
اول :عدل هاشمی پور
و
دوم :کارنامه ی عدل هاشمی پور
پس هاشمی پور امروز در میانه ی روزهای سرنوشت سازی قرار دارد که می تواند الهام بخش باشد و بیاد ماندنی.
نیک می دانید که توسعه طلبی مهم ترین ایدئولوژی هاشمی پور بوده است که این مهم به توسعه ی همه جانبه ای نظر دارد که می تواند کهگیلویه را به شکوه تاریخی اش نزدیک و نزدیک تر کند.
آرشیو سایت ها و کانال های خبری مجازی به خوبی پوشش دهنده ی تحقق وعده های هاشمی پور هستند و نیازی به اطاله گویی مجدد نمی باشد.
اما لازم است بدانید تمام آنچه که باید انجام بگیرد به هاشمی پور برنمی گردد برای مثال شاید اگر جعفر نیکبخت زودتر سکاندار فرمانداری کهگیلویه می شدند اکنون می توانستیم بگوئیم درصد نزدیک تر به صدی از وعده های هاشمی پور تحقق یافته بود چرا که ایشان هم کاری و دلسوزی ویژه ای برای درمان درهای دیارمان دارند.
اگر در ابتدای بحث کم کاری سناتور را مطرح کردم برای این بود بگویم در دهه ی چهارم انقلاب اینکه دولت و مجموعه اش در کنار نماینده مشغول محرومیت زدایی باشند و درگیر خدماتی اولیه و بدیهی ای چون آب و برق و گاز وبهداشت و مدرسه ، اولا خوشایند نیست و برای آیندگان می تواند دستمایه ی تمسخر باشد و ثانیا نشان می دهد که صفرهای کارنامه ی گذشتگان چقدر مبرهن و خوش نقش و نگارند.
در آستانه ی فصلی دیگر از فجر انقلاب به همه ی دلسوزان کهگیلویه ی بزرگ توصیه می کنم با نگاهی فارغ از جناح بندی های معمول سیاسی و یا منفعت های رایج طایفه ای و شخصی به تحلیل و مقایسه ی آنچه شده است و یا آنچه که باید می شد بپردازند تا پیدا شود که گره ی کور و کلاف ناپیدای محرومیت کهگیلویه ی بزرگ چه می باشد.
لازم به تذکر است همانطور که هاشمی پور همواره تاکید کرده است توسعه ی سیاسی معنایش تکثرگرایی ، وحدت و در یک کلام همه برای کهگیلویه است.
دست همه ی منقدین دلسوز کهگیلویه ی بزرگ را به گرمی می فشاریم.
سیدرحمت الله خادمی
زمستان پر رحمت ۱۳۹۷