مسئولان بهزیستی سپیدار یاسوج به خانواده هفت نفری که سه معلول دارد جواب رد داده درحالی که دولت مصوب کرده برای خانواده های دارای دو معلول به بالا خانه بسازد.
گویا فقر و محرومیت هیچ گاه نمی خواهد دست از سر مردم این استان بردارد و مردم روز به روز فقیر تر و نیازمند تر می شوند و کالاهای پر مصرف مردم نیز روز به روز گران تر می شوند و هیچکس به فکر کسانی نیست که باید یک ماه خود را با یارانه سر کنند.در این استان افرادی زندگی می کنند که به نان شب محتاجند و بیشتر مواقع هیچ چیزی برای خوردن ندارند تنها زندگی می کنند چون زنده اند هر چند برخی نیز زندگی خود را قطع می کنند و دیگر نمی خواهند ادامه دهند اینگونه افراد کم هستند اما وجود داردند و به زندگی خود پایان می دهند.

گاهی شنیدن و دیدن داستان های زندگی برخی در این استان اشک را در چشمانمان جمع می کند خانواده هایی که از نداری سکوت می کنند و در خود می روند تا روزی مرگ به سراغشان برود و شاید در قبر بتوانند یک نفس راحت بکشند که رسیدن به این مرحله نیز سخت است.

وقتی می بینی همسایه ات با شکم پر می خوابد و تو برای پر کردن شکم بچه هایت مانده ای وقتی می بینی همسایه ات غذای اضافه اش را بیرون می ریزد و تو در حصرت دادن چنین غذایی به بچه هایت هستی آن وقت دیگر هیچ چیز برایت مهم نیست زندگی ات بی معنی و تکراری است.

این بار برای تهیه گزارش یک خانواده باز هم در اوج فقر به من معرفی شد خانواده ای که وقتی به خانه دو اتاقه آنها نگاه می کنیم یاد دوران قبل از انقلاب می افتیم خانه ای که دیگر رمقی برایش باقی نمانده و به قول پدر خانواده تنها رحم خداست که تا کنون ریزش نکرده است.

این بار خانواده ای هفت نفری را برای تهیه گزارش انتخاب کردم خانواده ای که از پنج فرزند سه نفرشان معلول است و به همین دلیل از تحصیل باز مانده اند گویا گاهی خداوند یک نفر را بیش از بقیه امتحان می کند و مصیبت می دهد تا صبر بنده گانش را ببیند.

به گفته پدر بیمار این خانواده از سال ۷۲ تحت پوشش بهزیستی بوده اند و بارها قول داده اند خانه ای برای آنها بسازند اما هنوز چنین وعده ای محقق نشده است البته وعده دادن و شعار دادن به گوش خیلی از ما آشناست اما شکستن دل یک فرد فقیر در آن دنیا جوابی بس سنگین دارد.

پدر بیمار خانواده که از ناحیه سر دچار بیماری است و گاهی تعادل ندارد با چشمی پر از اشک از جواب مسئولان بهزیستی سپیدار بویراحمد می گوید بهزیستی به او گفته بود برای دادن وام برای ساخت خانه باید پرونده تشکیل دهد وقتی این فرد با یک دنیا امید پرونده تشکیل می دهد به او می گویند اعتبار نیست.

پرونده را به خانه ببر وقتی بودجه آمد در اولویت قرار داری .حال این حرف مطرح است که دولت از یک طرف اعلام می کند برای خانواده های چند معلولی خانه می سازند و از طرفی وقتی مراجعه می کنند از نبود بودجه صحبت می شود اما ما  کدام یک را باور کنیم قسم حضرت عباس یا دم خروس؟!

خانه رنگ و رو رفته این خانواده حکایت از سال ها غم و غصه دارد خانواده ای که در این خانه سالها زندگی کردند و دیگر عمر خود را کرده است خانه ای دو اتاقه که یکی آشپزخانه است و دیگری یک اتاق که این هفت نفر در آن می خوابند این اوج فقر است.

این پنج کودک حسرت چیزهای نداشته را می خورند حسرت یک خواب راحت، یک شام خوب و یک خانه شبیه دیگر خانه ها اما شاید هیچ گاه به چنین آرزویی نرسند این خانه حمام ندارد و اعضای خانواده در آشپزخانه حمام می کنند اینجا محرومیت بیداد می کند.

مادر خانواده می گوید: وقت بارندگی حس می کنیم هر لحظه ممکن است خانه روی سرمان خراب شود چرا که ترک خورده سقفش چوبی است و دیگر عمر خود را کرده اما پول که نباشد هیچ کاری نمی توان کرد شاید تا کنون خدا دلش برای ما سوخته که آن را خراب نکرده است.

در آنجا در کنار این خانواده و در این خانه که باشی هیچ حرفی برای گفتن نداری در آنجا فقط می توان گفت خدابزرگ است عکس امام خمینی(ره) در دیوار رنگ و رو رفته این خانه  نمایان است به یاد سخنان امام خمینی در دفاع از قشر محروم و مستضعف کشور افتادم.

این خانواده به کمک مردم ایران نیاز دارند کمکی هر چند کم اما یک روز بتوانند زندگی کنند غذای خوب بخورند لباس گرم بپوشند و یا شب را راحت بخوابند برای حفظ آبروی خانواده از بیان نام و فامیلی خودداری شده است اما درصورتی که مردم بخواهند کمک کنند می توانند مبلغ مورد نظرشان را به شماره کارت ۶۲۷۷۶۰۱۲۲۱۵۶۱۵۷۲ که به اسم پدر خانواده است پرداخت کنند.

گزارش: زهرا داوودی